"پوگروم" واژه ای روسی به معنای "ویران سازی و تخریب خشونت آمیز" است. از نظر تاریخی، این اصطلاح به حمله خشونت آمیز جمعیت های محلی غیر یهودی علیه یهودیان در امپراتوری روسیه اشاره دارد. در آلمان نازی، آنگاه که رهبران نازی به این باور رسیدند که خشونت عمومی علیه یهودیان، مردم را برای اقدامات شدید یهوستیزانه "آماده" می سازد، آن را جایز شمرده و حتی ترغیب کردند. به عنوان مثال، پیش از اعلام قوانین نژادی نورنبرگ در سپتامبر 1935، رفتار خشونت آمیز علیه یهودیان – از جمله سوزاندن کنیسه ها، از بین بردن خانه ها و مغازه های متعلق به یهودیان، و حملات فیزیکی به آنها – به صورت مکرر در سرتاسر آلمان اتفاق افتاد. به همین ترتیب، کمپین سازمان یافته خشونت های خیابانی در سرتاسر کشور در 9 و 10 نوامبر، معروف به "شب شیشه های شکسته" (کریستال ناخت)، به افزایش وضع قوانین ضدیهودی انجامید. به "واحدهای سیار كشتار" دستور داده شده بود تا اگر مردم در مناطق تازه به تصرف درآمده اتحاد جماهیر شوروی پوگروم به راه انداختند، آن را جایز شمرده و حتی ترغیب کنند. در 29 ژوئن 1941، مقامات و واحدهای نظامی رومانیایی، اغلب با کمک سربازان آلمانی، دست کم 8000 یهودی را طی پوگرومی در شهر یاشی واقع در استان مولداویِ رومانی به قتل رساندند. در 10 ژوئیه 1941، ساکنان شهر کوچک یدوابنه در بیالیستوک در لهستان اشغالی، در کشتار صدها نفر از همسایگان یهودی خود شرکت کردند.

پوگروم ها با پایان جنگ جهانی دوم خاتمه نیافتند. در 4 ژوئیه ١٩٤٦، ساکنان شهر کی یلتسه لهستان علیه یهودیانی که از جنگ جان سالم به در برده و به شهر خود بازگشته بودند، پوگروم به راه انداختند. انبوه مردم در پی این شایعه كذب که یهودیان یک کودک مسیحی را ربوده اند تا او را برای مناسک خود به قتل برسانند، به آنها حمله کردند. شورشی ها دست کم چهل و دو یهودی را کشته و حدود پنجاه نفر دیگر را زخمی کردند. ترس از پوگروم های خشونت آمیز، یکی از دلایلی بود که بر اساس آن بسیاری از یهودیانی كه از هولوکاست جان سالم به در برده بودند تصمیم به ترک اروپای پس از جنگ گرفتند.