محاکمات نورنبرگ

پس از جنگ، برخی از افرادی که مسئول ارتکاب جنایات هولوکاست بودند، به محاکمه کشیده شدند. نورنبرگ آلمان به عنوان محل اجرای این محاکمات در سال های 1945 و 1946 انتخاب شد. قضاتی از جانب قوای متفقین- بریتانیای کبیر، فرانسه، اتحاد جماهیر شوروی و ایالات متحده- ریاست جلسات دادگاه 22 جنایتکار اصلی نازی را بر عهده داشتند.

12 نفر از مقامات برجسته نازی ها به مرگ محکوم شدند. اکثر متهمان به جنایاتی که به آن متهم شده بودند اعتراف کردند، هر چند که بیشتر این افراد ادعا می کردند که صرفاً از دستورات مقام ارشد خود پیروی کرده بودند. آن دسته از افرادی که مستقیماً در کشتارها دخالت داشتند، به اشد مجازات محکوم شدند. دیگر افرادی که نقش های کلیدی در هولوکاست بر عهده داشتند- از جمله مقامات بلند پایه دولتی و مدیران تجاری که از زندانیان اردوگاه های کار اجباری به عنوان کارگر مجانی استفاده کرده بودند- به حبس های کوتاه مدت محکوم شدند یا اینکه هیچ مجازاتی برای آنها در نظر گرفته نشد.

بالاترین مقام نازی ها، که مقصر اصلی هولوکاست بود، در محاکمات حضور نداشت. آدولف هیتلر در روزهای پایانی جنگ، همچون چند تن از مشاوران نزدیک خود، خودکشی کرد. بسیاری از جنایتکاران نیز هرگز محاکمه نشدند. بعضی از آنها از آلمان گریختند تا خارج از این کشور به زندگی خود ادامه دهند؛ به عنوان مثال، صدها نفر به ایالات متحده آمدند.

محاکمه نازی ها در آلمان و بسیاری از کشورهای دیگر همچنان ادامه یافت. سیمون ویزنتال، معروف به شکارچی نازی ها، آدولف آیشمان را در آرژانتین پیدا کرد. آیشمان که در برنامه ریزی تبعید میلیون ها یهودی و اجرای آن دست داشت، در اسرائیل مورد محاکمه قرار گرفت. صدها ناظر عینی که بسیاری از آنها از بازماندگان بودند، از سرتاسر جهان علیه او شهادت دادند. آیشمان گناهکار شناخته و در سال 1962 اعدام شد.