خانواده‌ی توماس در سال ۱۹۳۸ به زیلنا نقل مکان کردند. به دلیل افزایش آزار و اذیت یهودیان توسط گارد اسلواک هیلینکا، خانواده تصمیم به ترک کشور گرفتند. توماس و خانواده‌اش سرانجام به لهستان وارد شدند اما به خاطر حمله‌ی آلمان در سپتامبر ۱۹۳۹ نتوانستند آنجا را ترک کرده و به انگلستان بروند. سرانجام خانواده به کیلتس رفتند، در آوریل ۱۹۴۱ در آنجا گتویی بنا شده بود. زمانی که گتوی کیلتس در اوت ۱۹۴۲ منحل شد، توماس و خانواده‌اش از تبعید به تربلینکا در همان ماه اجتناب کردند. در عوض به اردوگاه کار اجباری در کیلتس فرستاده شدند. آنها در اوت ۱۹۴۴ به اردوگاه آشویتس فرستاده شدند. به دلیل پیشروی نیروهای شوروی در ژانویه ۱۹۴۵، توماس و زندانیان دیگر مجبور شدند در یک راهپیمایی مرگ از آشویتس خارج شوند. او به اردوگاه زاخزن هاوزن در آلمان فرستاده شد. بعد از آزادی اردوگاه زاخزن هاوزن در آوریل ۱۹۴۵ توسط شوروی، توماس به یک پرورشگاه سپرده شد. سپس اقوامش او را یافتند و دوباره با مادرش در گوتینگ پیوست. وی در سال ۱۹۵۱ به ايالات متحده رفت.
به هیچ وجه راحت نبود که لهستان را ترک کرد. می دانید، من هیچگونه اوراق شناسایی یا چیز دیگری نداشتم و مادرم هم آنزمان در آلمان در... در ناحیهی تحت اشغال انگلیس بود. برای همین... کمیتهی آمریکایی... کمیته توزیع مشترک... در دسامبر ۱۹۴۶ من را به صورت قاچاق از لهستان به چکوسلواکی، از چکوسلواکی به منطقهی تحت اشغال آمریکاییها و بعد از آنجا به منطقهی تحت اشغال انگلیسیها در آلمان برد، تا بالاخره به مادرم رسیدم. کمیتهی مشترک با همکاری "بریها (Brihah)" ["عزیمت"] به افراد زیادی در مرز رشوه داده بودند. و... چنین بود که من سال ۱۹۴۶به آلمان رسیدم. دقیقاً سه سال بود که از مادرم جدا شده بودم.
We would like to thank Crown Family Philanthropies, Abe and Ida Cooper Foundation, the Claims Conference, EVZ, and BMF for supporting the ongoing work to create content and resources for the Holocaust Encyclopedia. View the list of donor acknowledgement.
