Yona Wygocka Dickmann

Orta sınıf bir Yahudi ailesinin dört çocuğunun en büyükleri Yona'ydı. Aile, Pabiance'nin Yahudi kısmında yaşadı. Yona'nın babası Polonyalılara ait dükkânlara ticarî mal satıyordu. Lehler malları için babasına ödeme yapamaz hale geldiğinde, ailesi için yemek veriyordu. Pabiance'ta hayat zordu. Ancak Yona'nın ailesi birbirine çok düşkündü ve yakınlarda yaşayan birçok akrabaları vardı.

1933–1939: Eylül 1939'da savaşın başlamasının ardında, Almanlar Pabianice'ta, bizim mahallemizde getto kurdu. Akrabalarımın hepsi gettoya taşındı. Sıkıntı içindeydik. Çünkü yeterli gıda yoktu. Her hafta Gestapo gelir ve daha fazla değerli eşyamıza el koyardı. Daha sonra insanları yakalamaya başladılar. Her hafta çalıştırmak ya da toplama kamplarına götürülmek üzere insanları tutukladılar. Günün sonunda birbirimizi bir daha görüp görmeyeceğimizi hiçbir zaman bilemezdik.

1940–1944: Mayıs 1942'de Pabiance gettosu boşaltıldı. Kız kardeşim ve babamla birlikte Lodz gettosuna götürüldük. 12 yaşındaydım ve çalışmak için benden daha küçük kardeşimle fabrikaya gönderildik. İki yıl boyunca giysi diktik. Almanlar Yahudileri Lodz'dan başka bir yere sürgün ettiğinde saklanıyordu. Ağustos 1944'te “seçime” tabi tutulduğumuz Auschwitz'e gönderildim. Kardeşim öldürüldü. Bense bir uçak fabrikasında çalışmak üzere Almanya'ya gönderildim. Amerikalılar bombalamaya başladığında, Mauthausen kampına götürülmek için trenlere bindirildik.

Çok az yemek ve suyla geçen 10 günün ardından, Yona Amerikalılar tarafından Mauthausen'de serbest bırakıldı. Savaştan sonra İsrail'de dayısıyla buluştu ve daha sonra Amerika'ya yerleşti.