Haham Abraham Klausner Amerikan ordusunda papazdı. Mayıs 1945'te Dachau toplama kampına geldi 116. tahliye hastanesine ait bir birime atanmıştı ve beş yıl boyunca sağ kalan Yahudilere yardım ederek zorla göç ettirilmiş insanlar kampında çalıştı.
Bu öyle bir zorunluluk ya da itici güçtü ki insanlar kamplardan çıktı ve ailelerinden geride kalanları aramak için yürüdüler, seyahat ettiler. (O zamanlar Çekoslovakya, Polonya ve Rusya'da ulaşım araçları yoktu.) İnsanlar Doğu Avrupa'dan Münih'e geldi ve büyük bir izleme programı oluşturduk. Yayınladığımız kitapların yanı sıra, Avrupa'nın her yerinden gelip aileleriyle ilgili bir şeyler öğrenmek isteyen insanların toplandığı Münih’te, Alman Müzesi'nde bir merkezimiz vardı. Burada ilginç olan nokta ise lobiye bir masa koymamızdı. İnsanlar gelip kitabın sayfalarını yırtıyordu. Sürekli masadaki kitapları değiştiriyorduk ve sayfaları zımbalıyorduk ki biraz daha uzun süre dayanabilsin. Ama biri gelip aradığı ismi kitapta bulamazsa, duvara koşuyorlardı—büyük bir duvarımız vardı—çocuğuna ya da anne babasına hitaben “Geldim. Buradaydım”, “Seni arıyorum. Burada ya da şurada olabilirim” yazan bir şeyler yazıyorlardı. Bu şekilde bir irtibat noktası oluştu. Bizlerse Doğu Avrupa'daki çocukları arama işine dalmıştık. Çocuklarını Hıristiyan arkadaşlarıyla ya da başkalarıyla bırakan aileler, o çocukları bulmak istiyordu. Biz de çocukları bulmak üzere çoğu zaman etkili işleyen ama gelişigüzel hazırlanmış bir program başlattık.
We would like to thank Crown Family Philanthropies, Abe and Ida Cooper Foundation, the Claims Conference, EVZ, and BMF for supporting the ongoing work to create content and resources for the Holocaust Encyclopedia. View the list of donor acknowledgement.
