Cecilie Klein-Pollack

Bizi duş kapaklarının olduğu büyük bir binaya yürüttüler ve bize soyunmamız söylendi ve ben her zaman, yani ben genç ve mağrurdum ve en güzel elbiselerimi giymiştim, şık paltomu, en güzel elbisemi, bu yüzden soyunduğumda onları birlikte güzelce katladım ve bu Kapo geldi ve onları yan tarafa attı ve ben "Onlar benim kıyafetlerim" dedim. O da “Evet, ama onlara artık ihtiyacın olmayacak” dedi ve, ve çok korktum çünkü bunun ne anlama geldiğini bilmiyordum. Sonra, biz soyunduğumuzda, bize, herkese bir taburenin üzerinde durması emredildi ve bizi tıraş ettiler, saçlarımızı tıraş ettiler ve özel bölgelerimizi ve biz baktığımızda, soyunduğumuzda, sadece elbiselerimiz yüzünden değil saçlarımızdan da dolayı birbirimizi bile tanıyamadık. Sonra, şu, e, duşlara itildik ve önce sıcak su açıldı bu yüzden yandık ve sıcak suyun altından kaçtık, SS ve Kapo'lar tarafından geri itildik ve tekrar duşların altına girdik, bu sefer aynı etkiyi yapan buz gibi soğuk suyu açtılar ve sonunda bu duşlardan çıktık. Her birimize, tabii ki üzerimize uymayan bir kıyafet verildi. Bazıları küçük, bazıları çok küçük, bazıları da çok büyük kıyafetler aldı. İç çamaşırı veya sutyen veya külot bile almadık sadece o tek kıyafet.