Charlene'nin anne ve babası yerel Yahudi toplumundaki liderler arasında olup, aile toplum hayatında aktif görevler üstlenmişti. Charlene'nin babası Lvov Devlet Üniversitesi'nde felsefe profesörüydü. II. Dünya Savaşı, Almanya'nın 1 Eylül 1939'da Polonya'yı işgal etmesiyle başladı. Charlene'nin yaşadığı yer Alman-Sovyet Paktı uyarınca Ağustos 1939'da işgal edilen doğu Polonya'daydı. Sovyet işgali altındayken, aile evini terk etmedi. Babası görevine devam etti. Almanlar Haziran 1941'de Sovyetler Birliği'ni işgal etti ve kenti ele geçirdikten sonra Charlene'nin babasını tutukladı. Charlene babasını bir daha asla görmedi. Charlene, annesi ve kız kardeşi Almanların Horocow'da açtıkları bir gettoda yaşamaya zorlandı. 1942'de Charlene ve annesi Almanların gettoyu yıkayacağı yönündeki söylentiler üzerine gettodan kaçtı. Kız kardeşi onlardan ayrı bir şekilde saklanmaya çalıştı. Ancak kendisinden bir daha haber alınamadı. Charlene ve annesi nehrin kıyısındaki çalılıklarda saklanarak, suyun içinde saklanarak yakalanmaktan kurtuldı. Günlerce saklandılar. Bir gün Charlene uyandı ve annesinin kaybolduğunu anladı. Charlene, Horochow yakınlarındaki ormanda kendi başına hayatta kalmayı başardı ve Sovyet Kuvvetleri tarafından serbest bırakıldı. Sonra da Amerika Birleşik Devletleri'ne göç etti.
Ben, ben kişisel bir bakış açısından anlatıyorum ve biliyorum ki tek ben değilim, ben oradayken, öksüz ve anlatılamayacak acı ve mezalimlerden sağ kurtulmuş ve savaş boyunca kimsenin yardım eli uzatmadığı biriydim. Şimdi, savaştan sonra, Almanya'dan çıkma veya Almanya'yı terk etme ayrıcalığımız olduğunu düşünmüyor musunuz? Ama hayır, üç uzun yıl beklemek zorundaydım. Kotalar vardı. Her zaman kotalar vardı. Amerika Birleşik Devletleri'ne girmek için kotalar vardı. Amerika Birleşik Devletleri'nde bir aileye sahip olmama rağmen—çünkü büyük annemin adresini hatırlıyordum—hâlâ, yani, onlar hükümet için bir yük olmayacağımı garantilediler ve yine de, Amerika Birleşik Devletleri'ne gelmeme izin verilmeden önce orada uzun yıllar beklemek zorunda kaldım. Bu arada, ben, kendi kendime bir öğrenci vizesi almaya çalıştım ve Heidelberg Üniversitesi'ne katıldım—bir yıldan fazla ama bu bana bir öğrenci vizesi vermeliydi. Heidelberg Üniversitesi'ndeki kişilerin bana yardım etmek için geçmişe dönük hileler yaptıklarını söylemeliyim. Eğitimimde, resmî eğitimimde bazı boşluklar vardı. Bu yoktu ve yine de bazı testler aldım, bana yardım ettiler ve tam zamanlı öğrenci olarak kabul edildim. Ve bunu asla unutmayacağım. Bunun için minnettarım. Ama Amerika Birleşik Devletleri'ne gelmek için orada hâlâ üç yıl beklemeliydim ve bize bu şekilde davranılmasının doğru olmadığını düşünüyorum.
We would like to thank Crown Family Philanthropies, Abe and Ida Cooper Foundation, the Claims Conference, EVZ, and BMF for supporting the ongoing work to create content and resources for the Holocaust Encyclopedia. View the list of donor acknowledgement.
