Οι Ναζιστικοί Ολυμπιακοί Αγώνες του Βερολίνου το 1936: Τελετή έναρξης της ολυμπιακής λαμπαδηδρομίας
ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ ΤΟΥ ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ
Στις 13 Μαΐου 1931, η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή ανέθεσε τη διοργάνωση των θερινών Ολυμπιακών Αγώνων του 1936 στο Βερολίνο. Επικεφαλής της επιτροπής ήταν ο Βέλγος κόμης Ανρί ντε Μπαγιέ Λατούρ. Η επιλογή του Βερολίνου σηματοδότησε την επιστροφή της Γερμανίας στην παγκόσμια κοινότητα μετά την ήττα της στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Δύο χρόνια αργότερα, ο Αδόλφος Χίτλερ, ηγέτης του ναζιστικού κόμματος, έγινε καγκελάριος της Γερμανίας. Μετέτρεψε γρήγορα την εύθραυστη δημοκρατία του έθνους σε μονοκομματική δικτατορία. Η αστυνομία συνέλαβε χιλιάδες πολιτικούς αντιπάλους, κρατώντας τους έγκλειστους δίχως δίκη σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Το ναζιστικό καθεστώς εφάρμοσε, επίσης, φυλετικές πολιτικές που είχαν ως σκοπό να «εξαγνίσουν» και να ενδυναμώσουν τον «Άριο» πληθυσμό. Μια ανελέητη εκστρατεία άρχισε με στόχο να αποκλείσει τους μισό εκατομμύριο Εβραίους της Γερμανίας από κάθε έκφανση της γερμανικής ζωής.
ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 1936
Τον Αύγουστο του 1936, επί δύο εβδομάδες και για όσο φιλοξενούσε τους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες, η ναζιστική δικτατορία του Αδόλφου Χίτλερ απέκρυψε το ρατσιστικό, μιλιταριστικό της πρόσωπο. Ρίχνοντας τους τόνους στην αντισημιτική ατζέντα του και τα σχέδιά του για εδαφική επέκταση, το καθεστώς εκμεταλλεύτηκε τους Αγώνες για να θαμπώσει τους ξένους φιλάθλους και δημοσιογράφους προβάλλοντας την εικόνα μιας ειρηνικής και ανεκτικής Γερμανίας.
Η Γερμανία έντεχνα προώθησε τους Ολυμπιακούς Αγώνες με χρωματιστές αφίσες και δημοσιεύματα σε περιοδικά. Στις αθλητικές εικόνες γινόταν παραλληλισμός της ναζιστικής Γερμανίας με την αρχαία Ελλάδα. Αυτές οι απεικονίσεις εξέφραζαν το ρατσιστικό ιδεολόγημα ότι ο ανώτερος γερμανικός πολιτισμός αποτελούσε νόμιμο κληρονόμο της «άριας» κουλτούρας της κλασικής αρχαιότητας.
Οι συντονισμένες προπαγανδιστικές προσπάθειες συνεχίστηκαν για μεγάλο χρονικό διάστημα μετά τους Ολυμπιακούς με τη διεθνή κυκλοφορία του αμφιλεγόμενου ντοκιμαντέρ «Olympia» της Λένι Ρίφενσταλ το 1938.
ΤΕΛΕΤΗ ΕΝΑΡΞΗΣ ΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ
Την 1η Αυγούστου 1936, ο Χίτλερ κήρυξε την έναρξη της 11ης Ολυμπιάδας. Πανηγυρικές τυμπανοκρουσίες υπό τη διεύθυνση του διάσημου συνθέτη Ριχάρδου Στράους προανήγγειλαν την άφιξη του δικτάτορα στο ως επί το πλείστον γερμανικό κοινό. Εκατοντάδες αθλητές με τις επίσημες στολές της έναρξης παρέλασαν στο στάδιο, κατά ομάδες, με αλφαβητική σειρά. Εγκαινιάζοντας ένα νέο τελετουργικό, ένας δρομέας μπήκε στο στάδιο κρατώντας τη δάδα με το ολυμπιακό φως που μεταφέρθηκε με λαμπαδηδρόμους από το χώρο των αρχαίων αγώνων στην Ολυμπία.
Η ΛΑΜΠΑΔΗΔΡΟΜΙΑ
Η λαμπαδηδρομία τελέστηκε για πρώτη φορά στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1936. Κάθε ένας από τους 3.422 λαμπαδηδρόμους διήνυσε ένα χιλιόμετρο (0,6 μίλια) ακολουθώντας τη διαδρομή από το χώρο των αρχαίων Ολυμπιακών Αγώνων στην Ολυμπία μέχρι το Βερολίνο. Ο Γερμανός πρώην Ολυμπιονίκης Καρλ Ντιμ σχεδίασε τη λαμπαδηδρομία βασισμένος σε αυτήν που είχε γίνει στην Αθήνα το 80 π.Χ. Η ιδέα του Ντιμ εξυπηρετούσε άριστα τους Ναζί προπαγανδιστές, οι οποίοι χρησιμοποίησαν παρελάσεις με πυρσούς και διαδηλώσεις για να προσελκύσουν Γερμανούς, νέους κυρίως, στο ναζιστικό κίνημα.
Η δάδα κατασκευάστηκε το 1936 από την Krupp, μια γερμανική εταιρεία γνωστή κυρίως για την παραγωγή χάλυβα και όπλων.