![Inge Auerbacher [LCID: 2501]](https://encyclopedia.ushmm.org/images/large/0f89e4dd-2962-4849-96dd-06ae5d9e743b.gif "Inge Auerbacher [LCID: 2501]")
Η Inge ήταν το μοναδικό παιδί του Berthold και της Regina Auerbacher, θρήσκων Εβραίων που ζούσαν στο Kippenheim, ένα χωριό στη νοτιοδυτική Γερμανία, κοντά στον Μέλανα Δρυμό. Ο πατέρας της ήταν έμπορος υφασμάτων. Η οικογένεια ζούσε σε ένα μεγάλο σπίτι με 17 δωμάτια και είχε υπηρέτες για να τους βοηθούν στις δουλειές του σπιτιού.
1933-39: Στις 10 Νοεμβρίου 1938, κακοποιοί πέταξαν πέτρες και έσπασαν όλα τα παράθυρα του σπιτιού μας. Την ίδια ημέρα η αστυνομία συνέλαβε τον πατέρα και τον παππού μου. Η μητέρα μου, η γιαγιά μου και εγώ καταφέραμε να κρυφτούμε σε ένα υπόστεγο ώσπου να ησυχάσουν τα πράγματα. Όταν βγήκαμε, οι Εβραίοι άνδρες της πόλης είχαν μεταφερθεί στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Νταχάου. Ο πατέρας και ο παππούς μου πήραν άδεια να επιστρέψουν σπίτι μερικές εβδομάδες αργότερα, αλλά εκείνον τον Μάιο ο παππούς μου πέθανε από καρδιακή προσβολή.
1940-45: Όταν ήμουν 7 ετών, μεταφέρθηκα με τους γονείς μου στο γκέτο Theresienstadt στην Τσεχοσλοβακία. Όταν φτάσαμε, μας πήραν τα πάντα εκτός από τα ρούχα που φορούσαμε και την κούκλα μου, τη Marlene. Οι συνθήκες στο στρατόπεδο ήταν σκληρές. Οι πατάτες ήταν τόσο πολύτιμες όσο και τα διαμάντια. Τον περισσότερο καιρό πεινούσα, φοβόμουν και ήμουν άρρωστη. Για τα όγδοα γενέθλιά μου, οι γονείς μου μού έδωσαν ένα μικρό κέικ πατάτας με μια στάλα ζάχαρη, για τα ένατα γενέθλιά μου ένα ρούχο ραμμένο από κουρέλια για την κούκλα μου και για τα δέκατα γενέθλιά μου, ένα ποίημα γραμμένο από τη μητέρα μου.
Στις 8 Μαΐου 1945, η Inge και οι γονείς της απελευθερώθηκαν από το γκέτο Theresienstadt όπου είχαν περάσει σχεδόν τρία χρόνια. Μετανάστευσαν στις Ηνωμένες Πολιτείες τον Μάιο του 1946.
Προβολή ΑντικειμένουΚαι οι δύο γονείς της Charlene ήταν υψηλά πρόσωπα της τοπικής εβραϊκής κοινότητας και η οικογένειά της συμμετείχε ενεργά στη ζωή της κοινότητας. Ο πατέρας της Charlene ήταν καθηγητής φιλοσοφίας στο Κρατικό Πανεπιστήμιο του Lvov. Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος ξεκίνησε με τη γερμανική εισβολή στην Πολωνία την 1η Σεπτεμβρίου 1939. Η πόλη όπου κατοικούσε η Charlene βρισκόταν στο τμήμα της Ανατολικής Πολωνίας το οποίο κατελήφθη από τη Σοβιετική Ένωση στο πλαίσιο του γερμανο-σοβιετικού συμφώνου του Αυγούστου 1939. Υπό σοβιετική κατοχή, η οικογένεια παρέμεινε στην πατρίδα της και ο πατέρας της Charlene συνέχισε να διδάσκει. Οι Γερμανοί εισέβαλαν στη Σοβιετική Ένωση τον Ιούνιο του 1941 και συνέλαβαν τον πατέρα της Charlene αφού κατέλαβαν την πόλη. Ποτέ δεν τον είδε ξανά. Η Charlene, η μητέρα και η αδελφή της κλείστηκαν σε γκέτο το οποίο ίδρυσαν οι Γερμανοί στο Horochow. Το 1942, η Charlene και η μητέρα της έφυγαν από το γκέτο όταν κυκλοφόρησαν φήμες ότι οι Γερμανοί επρόκειτο να το καταστρέψουν. Η αδελφή της προσπάθησε να κρυφτεί χωριστά, όμως έκτοτε η τύχη της αγνοείται. Η Charlene και η μητέρα της κρύφτηκαν σε θάμνους στην άκρη του ποταμού και δεν έγιναν αντιληπτές, καθώς βουτούσαν στο νερό για κάποια χρονικά διαστήματα. Κρύβονταν για αρκετές ημέρες. Μια μέρα, η Charlene ξύπνησε και διαπίστωσε ότι η μητέρα της είχε εξαφανιστεί. Η Charlene επιβίωσε μόνη της στα δάση κοντά στο Horochow και απελευθερώθηκε από τα σοβιετικά στρατεύματα. Τελικά μετανάστευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Προβολή ΑντικειμένουΗ Ruth ήταν τεσσάρων ετών όταν οι Γερμανοί εισέβαλαν στην Πολωνία και κατέλαβαν το Όστροβιτς. Η οικογένειά της μεταφέρθηκε σε γκέτο. Οι Γερμανοί ανέλαβαν τη διεύθυνση του φωτογραφείου του πατέρα της, αν και του επετράπη να συνεχίζει να εργάζεται εκτός του γκέτο. Πριν διαλυθεί το γκέτο, οι γονείς της Ruth έκρυψαν αλλού την αδερφή της και κατάφεραν να βρουν δουλειά σε ένα στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας έξω από το γκέτο. Και η Ruth κρυβόταν, είτε σε κοντινά δάση είτε εντός του στρατοπέδου. Όταν το γκέτο διαλύθηκε, οι γονείς της Ruth χωρίστηκαν. Η Ruth εστάλη σε διάφορα στρατόπεδα συγκέντρωσης πριν απελαθεί τελικά στο Άουσβιτς. Μετά τον πόλεμο, η Ruth ζούσε σε ένα ορφανοτροφείο στην Κρακοβία πριν επανενωθεί με τη μητέρα της.
Προβολή ΑντικειμένουH Irene και ο Rene γεννήθηκαν Renate και Rene Guttmann. Λίγο μετά τη γέννηση των διδύμων, η οικογένεια μετακόμισε στην Πράγα, όπου ζούσαν όταν οι Γερμανοί κατέλαβαν τη Βοημία και τη Μοραβία τον Μάρτιο του 1939. Λίγους μήνες αργότερα, ένστολοι Γερμανοί συνέλαβαν τον πατέρα τους. Δεκαετίες αργότερα, η Irene και ο Rene έμαθαν ότι εκείνος σκοτώθηκε στο στρατόπεδο του Άουσβιτς, τον Δεκέμβριο του 1941. Η Irene, ο Rene και η μητέρα τους μεταφέρθηκαν αρχικά στο γκέτο Theresienstadt και αργότερα στο στρατόπεδο του Άουσβιτς. Στο Άουσβιτς, τα δίδυμα αδέλφια χωρίστηκαν και υποβλήθηκαν σε ιατρικά πειράματα. H Irene και ο Rene έμειναν χώρια για κάποιο χρονικό διάστημα μετά την απελευθέρωσή τους από το Άουσβιτς. Η ομάδα Rescue Children έφερε την Irene στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1947, όπου επανασυνδέθηκε με τον Rene το 1950.
Προβολή ΑντικειμένουΗ οικογένεια του Thomas μετακόμισε στη Ζίλινα το 1938. Καθώς η Φρουρά του Hlinka στη Σλοβακία ενέτεινε την παρενόχληση των Εβραίων, η οικογένειά του αποφάσισε να φύγει. Ο Thomas και η οικογένειά του εισήλθαν εν τέλει στην Πολωνία, αλλά η γερμανική εισβολή το Σεπτέμβριο του 1939 δεν τους επέτρεψε να φύγουν για τη Μεγάλη Βρετανία. Η οικογένεια κατέληξε στο Κίλτσε, όπου τον Απρίλιο του 1941 είχε δημιουργηθεί ένα γκέτο. Όταν το γκέτο του Κίλτσε καταστράφηκε τον Αύγουστο του 1942, ο Thomas και η οικογένειά του απέφυγαν τις απελάσεις στην Τρεμπλίνκα που σημειώθηκαν τον ίδιο μήνα. Αντί αυτού, τους έστειλαν σε στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας στο Κίλτσε. Ο ίδιος και οι γονείς του απελάθηκαν στο Άουσβιτς τον Αύγουστο του 1944. Καθώς τα σοβιετικά στρατεύματα προέλαυναν τον Ιανουάριο του 1945, ο Thomas και άλλοι κρατούμενοι υποχρεώθηκαν σε πορεία θανάτου από το Άουσβιτς. Τον έστειλαν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Σαξενχάουζεν στη Γερμανία. Μετά την απελευθέρωση του Σαξενχάουζεν από τους Σοβιετικούς τον Απρίλιο του 1945, ο Thomas πήγε σε ορφανοτροφείο. Τον εντόπισαν συγγενείς και επανενώθηκε με τη μητέρα του στο Γκέτινγκεν. Το 1951, μετακόμισε στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Προβολή ΑντικειμένουΗ Γερμανία εισέβαλε στην Πολωνία την 1η Σεπτεμβρίου 1939. Μετά τη γερμανική κατοχή, η Sarah (τότε ήταν μόλις τριών ετών) και η μητέρα της μεταφέρθηκαν σε γκέτο. Μια μέρα, ένας Πολωνός καθολικός αστυνομικός τις προειδοποίησε ότι το γκέτο θα καταστρεφόταν. Παρείχε καταφύγιο στη Sarah και τη μητέρα της αρχικά στο σπίτι του, στη συνέχεια σε μια αποθήκη για πατάτες και, τέλος, σε ένα κοτέτσι στην ιδιοκτησία του. Η Sarah παρέμεινε κρυμμένη εκεί για πάνω από δύο χρόνια, έως ότου η περιοχή απελευθερώθηκε από τις σοβιετικές δυνάμεις. Μετά τον πόλεμο, η Sarah μετανάστευσε από την Ευρώπη –αρχικά στο Ισραήλ το 1947 και, κατόπιν, στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1963.
Προβολή ΑντικειμένουΚαι οι δύο γονείς της Charlene ήταν υψηλά πρόσωπα της τοπικής εβραϊκής κοινότητας και η οικογένειά της συμμετείχε ενεργά στη ζωή της κοινότητας. Ο πατέρας της Charlene ήταν καθηγητής φιλοσοφίας στο Κρατικό Πανεπιστήμιο του Lvov. Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος ξεκίνησε με τη γερμανική εισβολή στην Πολωνία την 1η Σεπτεμβρίου 1939. Η πόλη όπου κατοικούσε η Charlene βρισκόταν στο τμήμα της Ανατολικής Πολωνίας το οποίο κατελήφθη από τη Σοβιετική Ένωση στο πλαίσιο του γερμανο-σοβιετικού συμφώνου του Αυγούστου 1939. Υπό σοβιετική κατοχή, η οικογένεια παρέμεινε στην πατρίδα της και ο πατέρας της Charlene συνέχισε να διδάσκει. Οι Γερμανοί εισέβαλαν στη Σοβιετική Ένωση τον Ιούνιο του 1941 και συνέλαβαν τον πατέρα της Charlene αφού κατέλαβαν την πόλη. Ποτέ δεν τον είδε ξανά. Η Charlene, η μητέρα και η αδελφή της κλείστηκαν σε γκέτο το οποίο ίδρυσαν οι Γερμανοί στο Horochow. Το 1942, η Charlene και η μητέρα της έφυγαν από το γκέτο όταν κυκλοφόρησαν φήμες ότι οι Γερμανοί επρόκειτο να το καταστρέψουν. Η αδελφή της προσπάθησε να κρυφτεί χωριστά, όμως έκτοτε η τύχη της αγνοείται. Η Charlene και η μητέρα της κρύφτηκαν σε θάμνους στην άκρη του ποταμού και δεν έγιναν αντιληπτές, καθώς βουτούσαν στο νερό για κάποια χρονικά διαστήματα. Κρύβονταν για αρκετές ημέρες. Μια μέρα, η Charlene ξύπνησε και διαπίστωσε ότι η μητέρα της είχε εξαφανιστεί. Η Charlene επιβίωσε μόνη της στα δάση κοντά στο Horochow και απελευθερώθηκε από τα σοβιετικά στρατεύματα. Τελικά μετανάστευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Προβολή Αντικειμένου![Lidia Lebowitz [LCID: 2381]](https://encyclopedia.ushmm.org/images/large/50987ff7-ee88-44ea-95d6-4e3fb3c493e8.gif "Lidia Lebowitz [LCID: 2381]")
Η Lidia, η μικρότερη από δύο αδελφές, γεννήθηκε από Εβραίους γονείς που ζούσαν στο Sarospatak, μια μικρή πόλη στη βορειοανατολική Ουγγαρία. Οι γονείς της Lidia είχαν μια επιτυχημένη επιχείρηση με κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα. Εκείνη την εποχή, τα έτοιμα ρούχα ήταν ακόμα σπάνια στην ύπαιθρο. Οι αστοί και οι αγρότες της περιοχής αγόραζαν ύφασμα από το κατάστημα του Lebowitz και, στη συνέχεια, το πήγαιναν στον ράφτη ή τη μοδίστρα τους για να τους ράψει ρούχα.
1933-39: Η Lidia ήταν 2 ετών όταν η θεία της, Sadie, η οποία είχε μεταναστεύσει στις Ηνωμένες Πολιτείες πολλά χρόνια νωρίτερα, ήρθε για να τους επισκεφθεί με τα δύο παιδιά της, τον Arthur και τη Lillian. Όλα τα ξαδέλφια πέρασαν ωραία παίζοντας μαζί στο αγρόκτημα των παππούδων τους. Στο ταξίδι από την Αμερική, το πλοίο στο οποίο επέβαινε η θεία της Lidia είχε αγκυροβολήσει στο Αμβούργο, στη Γερμανία, και η θεία Sadie είχε δει Ναζί να παρελαύνουν στους δρόμους. Η θεία Sadie ανησυχούσε για το τι θα μπορούσε να συμβεί στην οικογένειά της στο Sarospatak.
1940-44: Το 1944, οι γερμανικές δυνάμεις κατέλαβαν την Ουγγαρία. Ένα μήνα μετά την εισβολή, Ούγγροι χωροφύλακες, ενεργώντας κατ’ εντολή των Ναζί, έδιωξαν τη Lidia και τους γονείς της από το σπίτι τους. Η οικογένεια Lebowitz πέρασε τρεις ημέρες στριμωγμένη στην τοπική συναγωγή με εκατοντάδες άλλους Εβραίους πολίτες. Στη συνέχεια, μεταφέρθηκαν όλοι στην κοντινή πόλη Satoraljaujhely, όπου περίπου 15.000 Εβραίοι συνωστίζονταν σε ένα γκέτο που είχε συσταθεί στο τμήμα της πόλης όπου κατοικούσαν Τσιγγάνοι. Οι κάτοικοι του γκέτο δυσκολεύονταν πολύ να εξασφαλίσουν αρκετό φαγητό για να φάνε.
Το γκέτο εκκαθαρίστηκε τον Μάιο και τον Ιούνιο του 1944. Όλοι οι Εβραίοι μεταφέρθηκαν σε σφραγισμένα βαγόνια στο Άουσβιτς. Κανείς δεν έμαθε ποτέ τι απέγινε η Lidia και οι γονείς της.
Προβολή Αντικειμένου![Tomas Kulka [LCID: 6742]](https://encyclopedia.ushmm.org/images/large/2f495a84-c24b-4f28-9ad5-d05345342257.gif "Tomas Kulka [LCID: 6742]")
Οι γονείς του Tomas ήταν Εβραίοι. Ο πατέρας του, Robert Kulka, ήταν επιχειρηματίας από την πόλη Όλομουτς της Μοραβίας. Η μητέρα του, Elsa Skutezka, έφτιαχνε καπέλα και καταγόταν από το Μπρνο, την πρωτεύουσα της Μοραβίας. Το ζευγάρι ήταν μορφωμένο και μιλούσε τόσο τσεχικά όσο και γερμανικά. Παντρεύτηκαν το 1933 και εγκαταστάθηκαν στο Όλομουτς, τη γενέτειρά του Robert.
1933-39: Ο Tomas γεννήθηκε ένα χρόνο και μια ημέρα μετά το γάμο των γονιών του. Όταν ο Tomas ήταν 3 ετών, ο παππούς του πέθανε και η οικογένεια Kulka μετακόμισε στο Μπρνο, τη γενέτειρα της μητέρας του. Στις 15 Μαρτίου 1939, λίγες εβδομάδες πριν από τα πέμπτα γενέθλια του Tomas, οι Γερμανοί κατέλαβαν τη Βοημία και τη Μοραβία, μεταξύ άλλων και το Μπρνο.
1940-42: Στις 2 Ιανουαρίου 1940, ο Tomas, οι γονείς του και οι γιαγιά του εκδιώχθηκαν από το σπίτι τους από τους Γερμανούς. Ο πατέρας του Tomas, ελπίζοντας να σώσει την οικογενειακή επιχείρηση, αποφάσισε να παραμείνει στο Μπρνο. Επειδή ο Tomas ήταν Εβραίος, δεν του επιτράπηκε να πάει στο σχολείο. Ένα χρόνο αργότερα, οι γονείς του Tomas εξαναγκάστηκαν να πουλήσουν την επιχείρηση σε έναν Γερμανό για μόλις 200 κορόνες Τσεχοσλοβακίας, λιγότερο δηλαδή από 10 δολάρια. Στις 31 Μαρτίου 1942, η οικογένεια Kulka μεταφέρθηκε στο γκέτο Theresienstadt, στη δυτική Τσεχοσλοβακία.
Στις 9 Μαΐου 1942, ο Tomas μεταφέρθηκε στο στρατόπεδο εξόντωσης Σόμπιμπορ, όπου δολοφονήθηκε στους θαλάμους αερίων. Ήταν 7 ετών.
Προβολή Αντικειμένου![Henoch Kornfeld [LCID: 1452]](https://encyclopedia.ushmm.org/images/large/15df56db-df42-4b29-9522-e29ce3ce96f7.gif "Henoch Kornfeld [LCID: 1452]")
Οι Θρήσκοι Εβραίοι γονείς του Henoch παντρεύτηκαν το 1937. Ο πατέρας του, Moishe Kornfeld, και η μητέρα του, Liba Saleschutz, είχαν εγκατασταθεί στην Kolbuszowa, όπου είχε μεγαλώσει η μητέρα του Henoch. Εκεί, ο πατέρας της Liba αγόρασε στους νεόνυμφους ένα σπίτι και βοήθησε το νέο του γαμπρό να ξεκινήσει να εργάζεται στον κλάδο του χονδρεμπορίου υφασμάτων.
1938-39: Ο Henoch γεννήθηκε στα τέλη του 1938 και μεγάλωσε ανάμεσα σε πολλές θείες, θείους και ξαδέρφια. Περίπου στα πρώτα γενέθλια του Henoch, η Γερμανία εισέβαλε στην Πολωνία και σύντομα έφτασε στην Kolbuszowa. Πολωνοί έφιπποι στρατιώτες προσπάθησαν να πολεμήσουν τον γερμανικό στρατό, όμως δεν είχαν καμία ελπίδα απέναντι στα τανκς. Έπειτα από μια σύντομη μάχη, οι δρόμοι γέμισαν με πολλά νεκρά άλογα. Η πόλη του Henoch περιήλθε στην κατοχή των Γερμανών.
1940-42: Όλοι στην πόλη, ακόμη και τα παιδιά, γνώριζαν τον Hafenbier, τον διεφθαρμένο Γερμανό διοικητή της αστυνομίας, με τη φάτσα μπουλντόγκ, που ανέλαβε καθήκοντα στην Kolbuszowa. Ο Hafenbier τρομοκρατούσε και σκότωνε πολλούς από τους Εβραίους της πόλης. Ο Henoch έπαιζε συχνά ένα παιχνίδι με τα άλλα παιδιά στην πόλη, στο οποίο παρίστανε τον Hafenbier λέγοντας στους φίλους του «Αν είσαι Εβραίος, πέθανες». Στη συνέχεια, με ένα περίστροφο κατασκευασμένο από ένα κομμάτι ξύλο, ο Henoch «πυροβολούσε» τους φίλους του στο παιχνίδι. Αυτοί, με τη σειρά τους, έπεφταν κάτω, προσποιούμενοι ότι είχαν σκοτωθεί.
Ο Henoch και η οικογένειά του μεταφέρθηκαν στο γκέτο Rzeszow στις 25 Ιουνίου 1942 και, στη συνέχεια, στο στρατόπεδο εξόντωσης Μπέλζεκ στις 7 Ιουλίου, όπου δηλητηριάστηκαν με αέρια. Ο Henoch ήταν τρεισήμισι ετών.
Προβολή Αντικειμένου![Renate Guttmann [LCID: 4571]](https://encyclopedia.ushmm.org/images/large/a68c6c6c-b543-4464-a405-a24edc5c9efe.gif "Renate Guttmann [LCID: 4571]")
Η Renate, ο δίδυμος αδελφός της Rene και οι Γερμανοεβραίοι γονείς τους ζούσαν στην Πράγα. Λίγο πριν τη γέννηση των διδύμων, οι γονείς της Renate είχαν εγκαταλείψει τη Δρέσδη της Γερμανίας για να ξεφύγουν από τις πολιτικές της κυβέρνησης των Ναζί εις βάρος των Εβραίων. Πριν φύγει από τη Γερμανία για να ζήσει στην Τσεχοσλοβακία, ο πατέρας της Renate, Herbert, εργαζόταν στον κλάδο των εισαγωγών-εξαγωγών. Η μητέρα της, Ita, ήταν λογίστρια.
1933-39: Η οικογένειά μας ζούσε σε μια εξαώροφη πολυκατοικία δίπλα στη γραμμή 22 του τραμ στην Πράγα. Μια μεγάλη, απότομη σκάλα οδηγούσε στο διαμέρισμά μας, όπου ο αδελφός μου Rene και εγώ μοιραζόμασταν μια αιώρα στο υπνοδωμάτιο των γονιών μας, ενώ μια βεράντα έβλεπε έξω στην αυλή. Ο Rene και εγώ φορούσαμε ταιριαστά ρούχα και ήμασταν πάντοτε καλοντυμένοι. Συχνά περνούσαμε τις ημέρες μας παίζοντας στο κοντινό πάρκο. Τον Μάρτιο του 1939, ο γερμανικός στρατός κατέλαβε την Πράγα.
1940-45: Λίγο πριν κλείσω τα 6, μας έστειλαν στο Άουσβιτς από το γκέτο Theresienstadt. Εκεί έγινα το νούμερο 70917. Με χώρισαν από τον αδελφό και τη μητέρα μου και με μετέφεραν στο νοσοκομείο όπου με μέτρησαν, μου έκαναν ακτινογραφίες και πήραν αίμα από τον λαιμό μου. Μια φορά, με έδεσαν σε ένα τραπέζι και με έκοψαν με μαχαίρι. Μου έκαναν ενέσεις που μου προκαλούσαν εμετό και διάρροια. Ενώ ήμουν άρρωστη στο νοσοκομείο μετά από μια ένεση, ήρθαν φύλακες για να πάρουν τους ασθενείς για εκτέλεση. Η νοσοκόμα που με φρόντιζε με έκρυψε κάτω από τη μακριά της φούστα και δεν έβγαλα άχνα μέχρι να φύγουν οι φρουροί.
Η Renate και ο αδελφός της επέζησαν και ξαναβρέθηκαν στην Αμερική το 1950. Έμαθαν ότι ως ζευγάρι «διδύμων του Mengele» είχαν χρησιμοποιηθεί για ιατρικά πειράματα.
Προβολή Αντικειμένου![Zigmond Adler [LCID: 2912]](https://encyclopedia.ushmm.org/images/large/b17c1070-20eb-428b-9474-f5dd50ea5a2f.gif "Zigmond Adler [LCID: 2912]")
Οι γονείς του Zigmond ήταν Εβραίοι από την Τσεχοσλοβακία που είχαν μεταναστεύσει στο Βέλγιο. Η μητέρα του, Rivka, έφτιαχνε πουκάμισα. Είχε έλθει στο Βέλγιο ως νεαρή γυναίκα για να βρει σταθερή δουλειά, ακολουθώντας τον μεγαλύτερο αδελφό της, Jermie, ο οποίος είχε μετακομίσει με την οικογένειά του στη Λιέγη πριν από αρκετά χρόνια. Στη Λιέγη, η Rivka γνώρισε και παντρεύτηκε τον Otto Adler, έναν επιχειρηματία. Το ζευγάρι ήθελε πολύ να αποκτήσει οικογένεια.
1933-39: Ο Zigmond γεννήθηκε από τους Adler το 1936, όμως η μητέρα του πέθανε έναν χρόνο αργότερα. Ο πατέρας του ξαναπαντρεύτηκε, όμως ο γάμος του δεν κράτησε πολύ. Ο πατέρας του Zigmond παντρεύτηκε αργότερα για τρίτη φορά και σύντομα ο Zigmond απέκτησε μια νέα αδελφή και σταθερή οικογενειακή ζωή. Όταν ήταν παιδί, ο Zigmond επισκεπτόταν συχνά την οικογένεια του θείου του, Jermie, η οποία έμενε μόλις λίγα τετράγωνα μακριά.
1940-44: Ο Zigmond ήταν 3 ετών όταν οι Γερμανοί κατέλαβαν το Βέλγιο. Δύο χρόνια αργότερα, οι Γερμανοί έστειλαν τον πατέρα του για καταναγκαστική εργασία. Μετά από αυτό, η θετή μητέρα του Zigmond εγκατέλειψε τη Λιέγη, δίνοντας τον Zigmond στον θείο Jermie και τη θεία Chaje. Όταν οι Ναζί ξεκίνησαν να περικυκλώνουν τους Εβραίους στη Λιέγη, μερικοί από τους καθολικούς φίλους του θείου Jermie τους βοήθησαν να εξασφαλίσουν πλαστά έγγραφα που έκρυβαν την εβραϊκή ταυτότητά τους και τους νοίκιασαν σπίτι σε ένα κοντινό χωριό. Δύο χρόνια αργότερα, νωρίς ένα πρωί Κυριακής, η Γκεστάπο ήρθε στο σπίτι. Υποψιάζονταν ότι ζούσαν Εβραίοι εκεί.
Ο Zigmond, η θεία του και δύο ξαδέλφια του στάλθηκαν στο στρατόπεδο εγκλεισμού Mechelen και στη συνέχεια στο Άουσβιτς, όπου o εφτάχρονος Zigmond δηλητηριάστηκε με αέρια στις 21 Μαΐου 1944.
Προβολή ΑντικειμένουΟ Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος ξεκίνησε τον Σεπτέμβριο του 1939. Η Brigitte και η οικογένειά της μετακόμισαν στο Kovno, ελπίζοντας να εξασφαλίσουν άδειες εισόδου και διαβατήρια για να ταξιδέψουν στη Βόρεια Αμερική. Τον Ιούλιο του 1941, η Brigitte και η οικογένειά της αναγκάστηκαν να μετακινηθούν στο γκέτο του Kovno, όταν οι Γερμανοί κατέλαβαν τη Λιθουανία. Η οικογένεια της Brigitte επέζησε της «Μεγάλης Δράσης» (Great Action), όμως η μητέρα της πέθανε λόγω προβλημάτων υγείας στο γκέτο. Μετά από μια έφοδο με στόχο παιδιά τον Μάρτιο του 1944, η Brigitte δραπέτευσε από το γκέτο με τη βοήθεια ενός πρώην υπαλλήλου του πατέρα της. Οι σοβιετικές δυνάμεις απελευθέρωσαν το Kovno τον Αύγουστο του 1944.
Προβολή Αντικειμένου
We would like to thank Crown Family Philanthropies, Abe and Ida Cooper Foundation, the Claims Conference, EVZ, and BMF for supporting the ongoing work to create content and resources for the Holocaust Encyclopedia. View the list of donor acknowledgement.
