Προτεινόμενο περιεχόμενο
Ετικέτες
Βρείτε θέματα που σας ενδιαφέρουν και αναζητήστε στην εγκυκλοπαίδεια περιεχόμενο σχετικό με τα θέματα αυτά
Δελτίο Ταυτότητας
Μελετήστε τις ταυτότητες για να μάθετε περισσότερα σχετικά με τις προσωπικές εμπειρίες ατόμων κατά τη διάρκεια του Ολοκαυτώματος.
Το Ολοκαύτωμα: Τόπος μάθησης
Το Μουσείο έχει επιλέξει θεματικές ενότητες ως αφόρμηση για την περαιτέρω μελέτη του Ολοκαυτώματος.
Προσωπικό ιστορικό
Πλοήγηση σε όλες τις Προφορικές Μαρτυρίες
Πρέπει να διαβάσετε
:
Οι Εβραίοι ζούσαν στην Ευρώπη για περισσότερο από δύο χιλιάδες χρόνια. Η Αμερικανική Εβραϊκή Επετηρίδα τοποθετούσε το συνολικό Εβραϊκό πληθυσμό περίπου στα 9,5 εκατομμύρια το 1933. Αυτός ο αριθμός αντιπροσώπευε πάνω από το 60 τοις εκατό του Εβραϊκού πληθυσμού παγκοσμίως, που υπολογίζετο ότι έφτανε τα 15,3 εκατομμύρια. Η πλειονότητα των Ευρωπαίων Εβραίων βρισκόταν στην ανατολική Ευρώπη, όπου περίπου 5 1/2 εκατομμύρια Εβραίοι ζούσαν στην Πολωνία και στη Σοβιετική Ένωση. Πριν από την άνοδο των Ναζί στην εξουσία το 1933, η Ευρώπη είχε μια δυναμική και αναπτυγμένη Εβραϊκή κουλτούρα. Σε λιγότερο από μια δεκαετία, το μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης έμελε να κατακτηθεί και να υπαχθεί στη γερμανική διοίκηση ή να προσαρτηθεί από τη Ναζιστική Γερμανία και οι περισσότεροι Ευρωπαίοι Εβραίοι - δύο στους τρεις- έμελε να χάσουν τη ζωή τους.
Εικόνα ενός δρόμου στην εβραϊκή συνοικία του Παρισιού πριν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Παρίσι, Γαλλία, 1933-1939.
Φωτογραφία της Hilde και του Gerrit Verdoner με τέσσερις παράνυφους την ημέρα του γάμου τους. Οι παράνυφοι είναι οι: Jetty Fontijn (τέρμα αριστερά), Letty Stibbe (δεύτερη από τα δεξιά), Miepje Slulizer (δεξιά) και Fanny Schoenfeld (όρθια, πίσω). Βέλγιο, μεταξύ 1933 και 1937.
Η Ruth Kohn (επάνω σειρά, δεύτερη από τα αριστερά) και οι συμμαθήτριές της σε ένα σχολείο στην Πράγα. Πράγα, Τσεχοσλοβακία, 1928.
Μια εβραϊκή οικογένεια που περπατά στο δρόμο. Kalisz, Πολωνία, 16 Μαΐου 1935.
Εβραίοι πωλητές πωλούν το εμπόρευμά τους σε μια υπαίθρια αγορά μπροστά από τη συναγωγή της Stara. Κρακοβία, Πολωνία, 1936.
Η Berta Rosenheim ποζάρει κρατώντας ένα μεγάλο κωνικό δέμα, που συνήθως ήταν γεμάτο με καραμέλες και γραφική ύλη, την πρώτη μέρα της στο σχολείο. Λειψία, Γερμανία, Απρίλιος 1929.
Τρεις γενεές μιας εβραϊκής οικογένειας ποζάρουν για μια ομαδική φωτογραφία. Βίλνα, 1938-39.
Φωτογραφία μιας τάξης του νηπιαγωγείου στο γυμνάσιο Reali Hebrew κατά τη διάρκεια της γιορτής του Πουρίμ. Kovno, Λιθουανία, 5 Μαρτίου 1939.
Ομαδική φωτογραφία των μελών της καινοτόμου σιωνιστικής ομάδας νέων Ha-Shomer ha-Tsa'ir Hachshara. Kalisz, Πολωνία, 1η Μαΐου 1935.
Ο Kalman ήταν το μεγαλύτερο από τα δέκα παιδιά μιας φτωχής, ευσεβούς εβραϊκής οικογένειας σε ένα χωριουδάκι στα νότια της κεντρικής Πολωνίας. Ο πατέρας του στήριζε την οικογένειά του αγοράζοντας κότες, αυγά και λαχανικά από τους αγρότες, τα οποία πωλούσε στην αγορά της Kolbuszowa που απείχε μερικά χιλιόμετρα. Ο Kalman περπατούσε στην Kolbuszowa καθημερινά για να παρακολουθεί πρωινά μαθήματα στο δημόσιο σχολείο και στο κατηχητικό το απόγευμα.
1933-39: Το 1933 ο Kalman έγινε δεκτός στο διάσημο ίδρυμα ραβινικών σπουδών στο Λούμπλιν. Όταν είχε χρόνο, μάθαινε μόνος του Αγγλικά από ένα παλιό βιβλίο γραμματικής. Τα Αγγλικά έγιναν το πάθος του. Ζήτησε από τον κόσμο να τον φωνάζουν «Charlie» και όχι Kalman. Έβαλε στόχο να μεταναστεύσει στην Αμερική και έγραψε επιστολή στην Έλενορ Ρούζβελτ στην οποία της αποκάλυπτε την επιθυμία του. Αυτή του απάντησε με ένα ενθαρρυντικό γράμμα. Ο Kalman κουβαλούσε την επιστολή μαζί του για γούρι.
1940-44: Ο Kalman μαζί με άλλα 16 άτομα δραπέτευσε από το στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας Glogow, όπου εργαζόταν σε έργα οδοποιίας για τους Γερμανούς. Ο Kalman επέστρεψε στο Kupno. Εκεί κρυβόταν σε έναν αχυρώνα και έβγαινε κάθε εβδομάδα για να προμηθευτεί φαγητό από έναν αγρότη που γνώριζε στο χωριό. Ένα βράδυ τον επισκέφτηκαν δύο φίλοι του Εβραίοι που είχαν δραπετεύσει από το στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας Kolbuszowa και κρύβονταν στο δάσος. Ο Kalman αποφάσισε να πάει μαζί τους. Πέρασε πολλούς μήνες στο δάσος και έκανε τακτικές επισκέψεις στο χωριό του για τρόφιμα.
Ενώ πήγαινε στο Kupno, ο Kalman έπεσε σε ενέδρα κάποιων Πολωνών – ήταν οι πρώην γείτονές του. Ένας φίλος του με τον οποίο κρύβονταν μαζί στο δάσος τον βρήκε με ένα δίκρανο καρφωμένο στο στήθος του. Ο Kalman πέθανε την επομένη.
Η Kornelia ήταν γνωστή ως Nelly. Ήταν η μεγαλύτερη εκ των δύο αδερφών που μεγάλωσαν από Εβραίους γονείς στην πρωτεύουσα της Ουγγαρίας, Βουδαπέστη. Ο πατέρας της πολέμησε στον ουγγρικό στρατό στη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Η Kornelia παρακολούθησε δημόσιο σχολείο και αργότερα εργάστηκε ως λογίστρια σε εργοστάσιο σαπωνοποιίας. Το 1928 παντρεύτηκε τον Miksa Deutsch, έναν επιχειρηματία που πουλούσε σπίρτα.
1933-39: Ο άντρας της Kornelia ήταν θρησκευόμενος και τα τρία παιδιά της οικογένειας Deutsch παρακολουθούσαν εβραϊκά σχολεία. Ο Miksa και ο αδερφός του ήταν οι μοναδικοί διανομείς σπίρτων από τη Σουηδία στην Ουγγαρία, και η επιχείρηση άκμαζε. Το Μάιο του 1939 η ουγγρική κυβέρνηση άρχισε να περιορίζει τον αριθμό των Εβραίων που μπορούσαν να απασχολούνται σε μια επιχείρηση, αναγκάζοντας τους Deutsch να απολύσουν κάποιους από τους Εβραίους εργαζόμενούς τους.
1940-44: Το 1949 ο Miksa επιστρατεύτηκε στην υπηρεσία εργασίας του ουγγρικού στρατού. Αργότερα, εξαναγκάστηκε να παραδώσει τον έλεγχο της οικογενειακής επιχείρησης σε έναν αδερφό του Ούγγρου πρωθυπουργού. Μετά την κατάληψη της Βουδαπέστης από τους Γερμανούς το Μάρτιο του 1944, οι Εβραίοι διατάχθηκαν να μετακομίσουν σε ειδικά σπίτια σημαδεμένα με ένα εβραϊκό αστέρι. Τον Οκτώβριο του 1944, Ούγγροι φασίστες ξεκίνησαν τις συλλήψεις Εβραίων από αυτά τα σπίτια. Στην Kornelia προσφέρθηκε δουλειά σε ένα ορφανοτροφείο μέσω της πρεσβείας της Σουηδίας. Όμως στις 15 Νοεμβρίου, προτού ξεκινήσει τη δουλειά, συνελήφθη.
Η Kornelia απέδρασε, αλλά συνελήφθηκε ξανά και απελάθηκε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Ράβενσμπρουκ, όπου έχασε τη ζωή της. Τα τρία της παιδιά επέζησαν του πολέμου.
Ο Benjamin -η οικογένεια και οι φίλοι του τον φώναζαν «Benno»- μεγάλωσε σε μια ευσεβή εβραϊκή οικογένεια στο Άμστερνταμ. Ο πατέρας του Benno, ένας επιτυχημένος τεχνίτης διαμαντιών, ήταν πρόεδρος της εβραϊκής κοινότητας του Άμστερνταμ. Ο Benno είχε δύο μικρότερες αδελφές και του άρεσε να συλλέγει γραμματόσημα.
1933-39: Έχοντας αποκτήσει κάποια επαγγελματική πείρα σε ένα πολυκατάστημα, ο Benno άρχισε να δουλεύει με τον πατέρα του στα διαμάντια. Ο Benno τηρούσε αυστηρά τον εβραϊκό νόμο. Αγαπούσε το τένις και το σκι, και το 1938 ενώ έκανε σκι στην Ελβετία γνώρισε μια κοπέλα και ερωτεύθηκε. Καταλαβαίνοντας ότι επιδεινωνόταν το κλίμα στην Ευρώπη για τους Εβραίους, το 1939 η οικογένεια της κοπέλας του εγκατέλειψε την Ολλανδία και μετακόμισε στις Ηνωμένες Πολιτείες.
1940-41: Η κοπέλα του Benno επέστρεψε στην Ολλανδία και παντρεύτηκαν τον Οκτώβριο του 1940. Οι νεόνυμφοι πήραν οικότροφο έναν Εβραίο πρόσφυγα ο οποίος έκανε την πρακτική του για γεωργικές εργασίες στην Παλαιστίνη. Στις 11 Ιουνίου 1941, στην πόρτα του Benno εμφανίστηκαν μέλη της Γκεστάπο που έψαχναν τον οικότροφο πρόσφυγα. Σε αντίποινα για τη δολοφονία ενός Γερμανού, οι Ναζί συλλάμβαναν τους αλλοδαπούς Εβραίους. Όταν ο Benno άνοιξε την πόρτα, οι Ναζί τον ρώτησαν αν και εκείνος ήταν Εβραίος. Ο Benno απάντησε ότι ήταν, και οι Ναζί του είπαν «Τότε θα έρθεις και συ μαζί μας».
Ο Benno εκτοπίστηκε στο στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας Schoorl στην Ολλανδία και κατόπιν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Μαουτχάουζεν στην Αυστρία, όπου και αποβίωσε σε ηλικία 22 ετών.
We would like to thank Crown Family Philanthropies and the Abe and Ida Cooper Foundation for supporting the ongoing work to create content and resources for the Holocaust Encyclopedia. View the list of all donors.