Johann (Hansi) Stojka

Ο Hansi, όπως τον αποκαλούσαν οι φίλοι και η οικογένειά του, ήταν το τρίτο από τα έξι παιδιά μιας ρωμαιοκαθολικής οικογένειας Τσιγγάνων. Η οικογενειακή άμαξα (βαγόνι) ταξίδευε με ένα καραβάνι που περνούσε τους χειμώνες στη Βιέννη, την πρωτεύουσα της Αυστρίας, και τα καλοκαίρια στην αυστριακή εξοχή. Η οικογένεια Stojka ανήκε σε μια φυλή Τσιγγάνων με την ονομασία Lowara Ρομά, οι οποίοι έβγαζαν τα προς το ζην ως πλανόδιοι έμποροι αλόγων.

1933-39: Μεγάλωσα μαθημένος στην ελευθερία, τα ταξίδια και τη σκληρή δουλειά. Ήμουν 9 ετών και η άμαξά μας ήταν σταθμευμένη για το χειμώνα σε έναν καταυλισμό στη Βιέννη, όταν η Γερμανία προσάρτησε την Αυστρία το Μάρτιο του 1938. Οι Γερμανοί μάς διέταξαν να μη φύγουμε. Οι γονείς μου αναγκάστηκαν να μετατρέψουν την άμαξά μας σε ξύλινο σπίτι και ο πατέρας μου και η μεγάλη μου αδερφή άρχισαν να εργάζονται σε ένα εργοστάσιο. Εγώ ξεκίνησα το σχολείο και η οικογένειά μας έπρεπε να προσαρμοστεί στο να ζει σε ένα μέρος ολόκληρο το χρόνο.

1940-44: Έως το 1943, η οικογένειά μου είχε εκτοπιστεί στο ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης για Τσιγγάνους στο Μπίρκεναου. Μια μέρα, η μητέρα μου με μετέφερε στο θεραπευτήριο με δηλητηρίαση αίματος. Ήταν τρομοκρατημένη, γιατί είχε ακούσει ότι οι κρατούμενοι έφευγαν από το θεραπευτήριο «μέσα από τις καμινάδες». Αλλά την επόμενη μέρα, επέστρεψα και διηγήθηκα στη μητέρα μου το όνειρο που είχα δει: «Μια όμορφη γυναίκα, ντυμένη στα λευκά με περιέβαλε με θαλπωρή και με γιάτρεψε.» Η μητέρα μου έστρεψε το βλέμμα στον ουρανό, μετά στο κρεματόριο που κάπνιζε και έψαλε ευχαριστήριες προσευχές. Το θεραπευτήριο θεωρούταν τόπος θανάτου, όχι ίασης.

Αργότερα, ο Hansi εκτοπίστηκε για καταναγκαστική εργασία στα στρατόπεδα συγκέντρωσης Μπούχενβαλτ και Φλόσενμπεργκ. Απελευθερώθηκε κοντά στην κωμόπολη Roetz στις 24 Απριλίου 1945. Μετά τον πόλεμο, επέστρεψε στη Βιέννη.