Dorotka (Dora) Goldstein Roth

Ναι, τιμωρηθήκαμε στο Στούτχοφ –η μητέρα και η αδελφή μου ζούσαν ακόμα τότε- και τιμωρηθήκαμε για τρεις γυναίκες [που] δραπέτευσαν από το στρατόπεδο. Ξέρετε, ήμουν στο Άουσβιτς τον τελευταίο καιρό, και είδα τα σύρματα, τα ηλεκτροφόρα σύρματα, και εκείνη τη στιγμή ήρθαν στο μυαλό μου σκηνές από το παρελθόν, εκείνη τη στιγμή. Δεν καταλαβαίνω πώς κατάφεραν και δραπέτευσαν. Πραγματικά δεν καταλαβαίνω γιατί τα ...τα ηλεκτροφόρα σύρματα δεν ήταν πάντα αναμμένα, αλλά όποτε έβλεπαν κάποιον πολύ κοντά ή όταν έβλεπαν κάποιον να θέλει να τα αγγίξει, τα άναβαν και ήταν νεκρός. Τώρα πώς αυτές οι τρεις γυναίκες ξέφυγαν από τα ηλεκτροφόρα σύρματα, δεν ξέρω. Όμως, το έκαναν. Δεν μπόρεσαν να τις βρουν. Και αντ’ αυτού τιμώρησαν εμάς, δώδεκα ώρες γυμνές στο κρύο και, σαν πρόσθετη τιμωρία, πήραν τέσσερις ή πέντε, δεν θυμάμαι πόσες, γυναίκες και, μπροστά σε όλους -σε εμάς τις γυναίκες που σταθήκαμε σε μια σειρά, ξέρετε- τις βίασαν με έναν τρόπο που δεν είχα ποτέ διαβάσει ή δει, όχι σε ταινία ούτε καν στην τηλεόραση, και σίγουρα μπορεί να πει κανείς ότι έχουμε άθλια τηλεόραση, με κάθε είδους ιστορία. Και μας έκαναν να τις βλέπουμε αυτές τις νεαρές γυναίκες να βιάζονται από τους άνδρες εκεί με ραβδιά, και ... και η μητέρα μου ήταν κοντά μου και πήρε το χέρι της και το έβαλε μπροστά στα μάτια μου, [ώστε] να μην δω για πρώτη φορά σεξουαλική επαφή. Δεν είχα δει ποτέ μου σεξουαλική επαφή.