H Madeline προερχόταν από οικογένεια της μεσαίας τάξης σε μια περιοχή της Τσεχοσλοβακίας που προσαρτήθηκε από την Ουγγαρία την περίοδο 1938-1939. Ο πατέρας της εργαζόταν εκτός σπιτιού και η μητέρα της ασχολούταν με τα οικιακά. Η Madeline πήγαινε γυμνάσιο. Τον Απρίλιο του 1944, η οικογένειά της εστάλη σε ένα ουγγρικό γκέτο. Η οικογένεια έμεινε στο γκέτο για δύο εβδομάδες πριν μεταφερθεί στο Άουσβιτς. Η Madeline και η μητέρα της χωρίστηκαν από τον πατέρα και τον μεγαλύτερο αδερφό της. Ούτε ο πατέρας της ούτε ο αδερφός της επέζησαν από τον πόλεμο. Μια εβδομάδα μετά την άφιξή τους στο Άουσβιτς, η Madeline και η μητέρα της εστάλησαν για εργασία σε ένα εργοστάσιο πυρομαχικών στο Μπρεσλάου. Ήταν στο δευτερεύον στρατόπεδο Peterswaldau του Γκρος-Ρόζεν για ένα χρόνο, έως την απελευθέρωση από τις σοβιετικές δυνάμεις το Μάιο του 1945. Η Madeline και η μητέρα της έμειναν σε ένα στρατόπεδο υποδοχής προσφύγων στο Μόναχο όσο περίμεναν να αποκτήσουν βίζα για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Έφτασαν στη Νέα Υόρκη το Μάρτιο του 1949.
Ήμουν 18 ετών, αλλά, ουσιαστικά, ήμουν μόλις 13 γιατί εκείνα τα χρόνια δεν μετρούσαν. Ήταν σβησμένα από τη ζωή μου. Ήμουν, λοιπόν, ένα 13χρονο κορίτσι στο σώμα μιας 18χρονης κοπέλας. Και δεν ήξερα τίποτα. Ήμουν ένα φοβισμένο μικρό κορίτσι. Δεν μπορούσα να επικοινωνήσω με κανένα πέρα από την άμεση οικογένεια –την αδερφή και τον γαμπρό της μητέρας μου και με τον γιο τους, το μοναχογιό τους. Και μετά πήγαμε πάλι στη Νέα Υόρκη, στη θεία και τα ξαδέρφια της μαμάς μου. Δεν μπορούσα να βγω στο δρόμο. Είχα παραλύσει. Φοβόμουν ότι οι Ναζί ήταν ακόμα εκεί έξω. Είχα εφιάλτες για πάρα πολλά χρόνια. Για πολλά χρόνια, ξαναζούσα τα πάντα. Το ταξίδι στο Άουσβιτς, τους ξυλοδαρμούς, τις δολοφονίες, τους νεκρούς που έβγαζαν από τα τραίνα… τους ξυλοδαρμούς και τα σκυλιά που τα αμολούσαν και ορμούσαν στον κόσμο και τους ξέσκιζαν. Έζησα με αυτό. Για χρόνια ολόκληρα. Ζω ακόμα με αυτό, αλλά δεν έχω πια αυτούς τους φριχτούς εφιάλτες, πέρα από κάποιες φορές. Μετά από μια μέρα σαν τη σημερινή, για παράδειγμα, είμαι σίγουρη ότι θα έχω. Αλλά αυτό διήρκεσε χρόνια. Και ήταν φριχτό, απαίσιο.
We would like to thank Crown Family Philanthropies, Abe and Ida Cooper Foundation, the Claims Conference, EVZ, and BMF for supporting the ongoing work to create content and resources for the Holocaust Encyclopedia. View the list of donor acknowledgement.
