برگن- بلزن (خلاصه مقاله)

مقامات نظامی آلمان در سال 1940 اردوگاه برگن- بلزن را در مکانی واقع در جنوب شهرهای کوچک برگن و بلزن، حدود 11 مایلی شمال شهر تسله در آلمان دایر کردند. مجتمع برگن- بلزن از اردوگاه های متعددی تشکیل شده بود که طی زمان های مختلف ساخته شدند. این مجتمع سه اردوگاه اصلی داشت: اردوگاه اسیران جنگی، "اردوگاه اقامت" و "اردوگاه زندانیان." برگن- بلزن تا سال 1943 صرفاً یک اردوگاه اسیران جنگی بود. اردوگاه برگن- بلزن طی مدتی که دایر بود، یهودیان، اسیران جنگی، زندانیان سیاسی، کولیان، جنایتکاران، شاهدان یهوه و همجنسگرایان را در خود جای داد.

با پیشروی نیروهای متفقین در اواخر سال 1944 و اوایل 1945، برگن- بلزن به اردوگاه جمع آوری هزاران زندانی یهودی که از اردوگاه های نزدیک به جبهه تخلیه شده بودند تبدیل شد. پس از ورود هزاران زندانی جدید که اکثر آنان بازماندگان راهپیمایی های اجباری پس از تخلیه اردوگاه ها بودند، منابع اندک و ناچیز اردوگاه برگن- بلزن دیگر کفاف ساکنان خود را نمی داد.

تا اوایل سال 1945، عواملی چون ازدحام، شرایط بد بهداشتی و کمبود غذا و آب و پناهگاه منجر به شیوع بیماری های تیفوس، سل و اسهال خونی شد. در اولین ماه های سال، دهها هزار زندانی جان خود را از دست دادند. نیروهای انگلیسی در 15 آوریل 1945 برگن- بلزن را آزاد ساختند. انگلیسی ها در این اردوگاه با حدود شصت هزار زندانی مواجه شدند که بیشتر آنان به شدت بیمار بودند. هزاران جسد دفن نشده نیز روی زمین های اردوگاه افتاده بود. بیش از 13000 تن از زندانیان سابق که در اثر شدت بیماری سلامت خود را باز نیافتند، پس از آزادسازی اردوگاه ها جان سپردند. نیروهای انگلیسی پس از تخلیه برگن- بلزن اردوگاه را به کلی سوزانده و نابود کردند تا مانع از شیوع تیفوس بشوند.

حدود 50000 نفر، از جمله آن فرانک، در مجتمع اردوگاهی برگن- بلزن جان سپردند. بیشتر کسانی که از میان رفتند یهودی بودند. پس از آزادسازی این اردوگاه، مقامات انگلیسی در همان نزدیکی یک اردوگاه آوارگان ایجاد کردند که بیش از 12000 بازمانده را در خود جای داد.