لیزا يکی از سه فرزند خانواده‌ای يهودی مذهبی بود. لیزا و خانواده‌اش بعد از اشغال شهرشان توسط آلمان‌ها در ۱۹۳۹، ابتدا به آگوستوف و سپس اسلونیم (در لهستان شرقی تحت اشغال شوروی) رفتند. نیروهای آلمان در ژوئن سال ۱۹۴۱ در جریان حمله به اتحاد جماهیر شوروی، اسلونیم را اشغال کردند. در اواخر ۱۹۴۱ آلمانی‌ها، پس از کشتار هزاران یهودی، مخصوصاً آنهایی که نمی‌توانستند کار کنند، در اسلونیم یک گتو بنا کردند. لیزا از اسلونیم فرار کرد و به جنبش مقاومت علیه نازی‌ها پیوست. او به گروه پارتیزانی پیوست که از پایگاه‌‌های خود در جنگل ناروچ با آلمانی‌ها مبارزه می‌کردند. نیروهای شوروی این منطقه را در سال ۱۹۴۴ آزاد کردند. لیزا و آرون همسرش در جنبش بریچکا Brihah ("عزیمت"، "فرار") که طی آن ۲۵۰٬۰۰۰ بازمانده‌ی یهودی هولوکاست اروپای شرقی را ترک کردند، از اروپا راعزیمت کردند. آنها نتوانستند به فلسطین بروند و سرانجام در ایالات متحده سکنی گزیدند.
چگونه میتوانم صحنه پایین آمدنمان از تپه را برای شما شرح دهم؟ یک صحنهی رابین هودی: مردمی که با تفنگهایشان راه میرفتند، شقههای آویزان گوشت گاو، کلبهها، مردمی که از کلبهها بیرون میآمدند، تعداد زیادی از مردم که در هم میلولیدند. هیچوقت باورم نمیشد که نیروهای زیرزمینی و مقاومت این طور عمل میکنند. تصور میکردم آنها در مکانی بسیار کوچک که هیچ کس نتواند آنها را پیدا کند پنهان میشوند یا چنین چیزی. اما این مکان خیلی باز و آشکار بود. خیلی باز بود و بلافاصله به استقبال ما آمدند. رهبر گروه... ما به یک واحد یهودی آمده بودیم که "نِکاما"- یا "انتقام" به زبان عبری- نامیده میشد، و رهبر گروه، یوزف گلازمن بود. او با آغوش باز از ما استقبال کرد، و بلافاصله همه میخواستند بدانند که ما چه کسانی را دیده بودیم- آنها میخواستند بدانند آخرین افرادی که در گتو دیده بودیم چه کسانی بودند.
We would like to thank Crown Family Philanthropies, Abe and Ida Cooper Foundation, the Claims Conference, EVZ, and BMF for supporting the ongoing work to create content and resources for the Holocaust Encyclopedia. View the list of donor acknowledgement.
