Ilu ludzi zamordowali naziści?
Nazistowskie Niemcy dokonały masowych mordów na niespotykaną dotąd skalę. Wraz ze swoimi sojusznikami i kolaborantami naziści zabili 6 milionów Żydów. To systematyczne, sponsorowane przez państwo ludobójstwo jest obecnie znane jako Holokaust. Naziści, ich sojusznicy i kolaboranci dopuszczali się także innych masowych zbrodni. Podczas II wojny światowej prześladowali i zamordowali wiele milionów osób innych narodowości.
Najważniejsze fakty
-
1
W trakcie Holokaustu zginęło 6 milionów Żydów.
-
2
Reżim nazistowski systematycznie mordował Żydów w komorach gazowych, masowych rozstrzelaniach, a także poprzez celowe głodzenie oraz narażanie na choroby i tortury.
-
3
Naziści prześladowali i mordowali na masową skalę również inne grupy ludności. Należeli do nich m.in. radzieccy jeńcy wojenni, etniczni Polacy, Romowie i osoby z niepełnosprawnością.
Nazistowskie Niemcy dokonały masowych mordów na niespotykaną dotąd skalę. Przed II wojną światową, a zwłaszcza w jej trakcie, naziści dopuścili się Holokaustu i innych masowych zbrodni. Dlatego też ze względów prawnych, historycznych, etycznych i edukacyjnych ważne było ustalenie liczby ich ofiar.
Poniższe statystyki opierają się na szeregu różnych źródeł. Do źródeł tych zalicza się zachowane raporty i kartoteki nazistowskich Niemiec, przed- i powojenne badania demograficzne, świadectwa Żydów zebrane podczas wojny i po jej zakończeniu, dokumenty utworzone przez ruch oporu i podziemie, a także inne dostępne materiały archiwalne.
Te statystyki mordów obnażają ogrom okrucieństwa Holokaustu i innych nazistowskich zbrodni. Stanowią punkt wyjścia do konfrontacji skali strat ludzkich, za które odpowiadały nazistowskie Niemcy.
Ilu Żydów zginęło w trakcie Holokaustu?
Ogółem nazistowski reżim oraz jego sojusznicy i kolaboranci zamordowali 6 milionów żydowskich mężczyzn, kobiet i dzieci. To ludobójstwo nazywane jest Holokaustem, a u jego podstaw leżał antysemityzm. Antysemityzm to nienawiść lub uprzedzenia wobec Żydów, które stanowiły podstawę ideologii nazistowskiej. Uprzedzenia te były również rozpowszechnione w całej Europie.
W trakcie Holokaustu naziści oraz ich sojusznicy i kolaboranci mordowali Żydów w wielu miejscach na kilka sposobów. Dwa główne to gazowanie i masowe rozstrzelania. Żydzi ginęli też w wyniku innych aktów przemocy, a także umyślnego zabierania im dostępu do odpowiednich racji żywnościowych, schronienia, opieki medycznej i innych najniezbędniejszych rzeczy.
W poniższych statystykach podano liczbę Żydów zamordowanych w ośrodkach zagłady (zwanych też obozami śmierci lub obozami zagłady), w masowych rozstrzelaniach i związanych z nimi masakrach, w obozach i gettach oraz poza miejscami przetrzymywania w wyniku innych aktów przemocy.
Tabela nr 1. Analiza liczb i wyjaśnienie, w jaki sposób 6 milionów Żydów zostało zamordowanych w trakcie Holokaustu
Liczba zamordowanych Żydów (według ośrodka i metody) |
Wyjaśnienie |
W ośrodkach zagłady zamordowano około 2,7 miliona Żydów. |
Niemiecki reżim nazistowki utworzył pięć ośrodków zagłady przeznaczonych specjalnie do mordowania Żydów trującym gazem. Ośrodki zagłady założono w Chełmnie, Bełżcu, Sobiborze, Treblince i Auschwitz-Birkenau. W tabeli nr 2 znajduje się liczba zabitych w poszczególnych ośrodkach zagłady. |
W wyniku masowych rozstrzelań i w powiązanych z nimi masakrach zamordowano około 2 milionów Żydów. |
Niemcy wraz z sojusznikami i kolaborantami przeprowadzali masowe rozstrzelania Żydów i powiązane z nimi masakry w ponad 1500 miastach, miasteczkach i wsiach w okupowanej Europie Wschodniej. |
Od 800 tysięcy do 1 miliona Żydów zamordowano w gettach, obozach pracy i obozach koncentracyjnych. |
W gettach, obozach koncentracyjnych i obozach pracy utworzonych przez Niemców oraz ich sojuszników i kolaborantów Żydów uśmiercano poprzez umyślne głodzenie, choroby, brutalne traktowanie i samowolne akty przemocy. |
Co najmniej 250 tysięcy Żydów zabito w wyniku innych aktów przemocy poza obozami i gettami. |
Niemcy wraz z sojusznikami i kolaborantami zabijali Żydów poprzez akty przemocy i utrzymywania w niedostatku poza miejscami przetrzymywań (obozami i gettami). Dotyczyło to również Żydów zamordowanych w pogromach i indywidualnych egzekucjach, wojnie partyzanckiej oraz w drodze do lub między miejscami przetrzymywań (podczas marszów śmierci, w pociągach i na statkach). |
Nie ma jednego dokumentu z czasów Trzeciej Rzeszy, w którym zewidencjonowano wszystkie przypadki śmierci w trakcie Holokaustu. Informacje te nazistowskie Niemcy zarejestrowały na kilkuset tysiącach stron. Jednym z aspektów Holokaustu, które sprawcy udokumentowali najlepiej, są transporty do ośrodków zagłady i gazowanie w nich ludzi. To dzięki nim znamy dość szczegółową liczbę ofiar w każdym z pięciu ośrodków zagłady.
W tabeli nr 2 ujęto liczbę 2,7 miliona żydowskich ofiar zamordowanych w pięciu ośrodkach zagłady.
Tabela nr 2. Liczba żydowskich ofiar zamordowanych przez nazistów w ośrodkach zagłady
Ośrodek zagłady |
Liczba żydowskich ofiar |
Chełmno |
co najmniej 167 tysięcy |
ok. 435 tysięcy |
|
co najmniej 167 tysięcy |
|
ok. 925 tysięcy |
|
Zespół obozów Auschwitz (w tym ofiary zagazowane po przybyciu do ośrodka zagłady Auschwitz-Birkenau i zamordowane na terenie obozu na inne sposoby) |
ok. 1 miliona |
Suma częściowa |
ok. 2,7 miliona Żydów zamordowano w ośrodkach zagłady |
Łącznie w trakcie Holokaustu zginęło 6 milionów Żydów. Liczbę tę obliczono na podstawie nazistowskich dokumentów oraz przed- i powojennych danych demograficznych.
Ilu nie-Żydów naziści i ich sojusznicy zamordowali w latach 1933–1945?
Naziści wraz ze swoimi sojusznikami i kolaborantami zamordowali 6 milionów Żydów w akcie ludobójstwa nazywanego Holokaustem. W latach 1933–1945 zamordowali również kilka milionów nie-Żydów.
W tabeli nr 3 podano szacowaną liczbę nie-Żydów zamordowanych przez reżim nazistowski oraz jego sojuszników i kolaborantów ze względów biologicznych, rasowych, politycznych lub ideologicznych.
Tabela nr 3. Liczba nie-Żydów zamordowanych przez nazistowskie Niemcy oraz ich sojuszników i kolaborantów (według grupy)
Grupy nie-Żydów prześladowane przez reżim nazistowski oraz jego sojuszników i kolaborantów |
Liczba nieżydowskich ofiar |
Radzieccy jeńcy wojenni |
ok. 3,3 miliona |
ok. 1,8 miliona |
|
Romscy mężczyźni, kobiety, dzieci i inne osoby pogardliwie nazywani „Cyganami” |
co najmniej 250 tysięcy, ale możliwe, że aż 500 tysięcy |
Serbscy cywile zamordowani przez członków organizacji Ustasza Niepodległego Państwa Chorwackiego |
ponad 310 tysięcy |
Osoby z niepełnosprawnością mieszkające w ośrodkach i domach opieki |
250–300 tysięcy, w tym co najmniej 10 tysięcy dzieci |
Niemieccy opozycjoniści i dysydenci |
kilkadziesiąt tysięcy |
Niemcy uwięzieni w obozach koncentracyjnych jako „zawodowi przestępcy” i „osoby aspołecze” |
ok. 35 tysięcy |
Świadkowie Jehowy zamordowani w obozach koncentracyjnych lub straceni za odmowę służby w armii niemieckiej |
około 1700 |
Homoseksualni i biseksualni mężczyźni oraz mężczyźni oskarżeni o homoseksualizm |
Kilkuset, możliwe, że kilka tysięcy |
Osoby czarnoskóre w Niemczech |
Liczba nieznana, możliwe, że kilkaset |
Podczas II wojny światowej Niemcy oraz ich sojusznicy i kolaboranci ściągnęli katastrofę na kontynent – i na samych siebie. Oprócz ofiar wymienionych powyżej podczas II wojny światowej w Europie śmierć poniosły miliony innych ludzi. Niemcy i ich sojusznicy zabijali niewinnych cywilów w masakrach, które sprawcy nazywali działaniami odwetowymi lub środkami pacyfikacji ruchów partyzanckich.
Dodatkowo w walkach przeciwko tyranii nazistów rannych lub zabitych zostało wiele milionów Europejczyków. Oddali oni życie jako żołnierze wojsk alianckich, partyzanci i członkowie ruchów oporu. Wojna kosztowała też życie wielu milionów żołnierzy i cywilów niemieckich i państw Osi.
Dokumentowanie nazistowskich zbrodni
Kiedy jasne stało się to, że naziści przegrają wojnę, podjęli oni próbę niszczenia dowodów swoich zbrodni. Z masowych grobów ekshumowali, a następnie palili ciała. Próbowali także spalić lub zniszczyć w inny sposób setki tysięcy kartek papieru, na których udokumentowali swoje zbrodnie.
Jednak skala masowych mordów popełnionych przez nazistów była tak ogromna i niszczycielska, że zatuszowanie wszystkich zbrodni i zniszczenie dowodów było niemożliwe. Oczywiste było, że miliony ludzi nie żyją i że zniknęły całe społeczności. Pomimo wysiłków nazistów zachowało się wiele dokumentów i przeżyło wielu świadków. Razem zapewnili oni niepodważalne dowody na Holokaust i inne okrucieństwa popełniane na masową skalę. Relacje i zeznania świadków oraz dokumenty nazistów posłużyły jako dowody w procesach powojennych. Dowody te stały się również podstawą archiwów historycznych.
Liczne ślady w dokumentach sporządzonych przez nazistów posłużyły jako dowody w sprawie przeciwko ich przywódcom i organizacjom podczas procesów w Międzynarodowym Trybunale Wojskowym w Norymberdze. Podczas innych procesów powojennych dokumenty sporządzone przez nazistów pomagały udowodnić, że konkretne osoby dopuszczały się konkretnych zbrodni. Zeznania świadków podczas tych procesów pomagały również skazywać sprawców.
Ocaleni dokumentowali swoje doświadczenia we wspomnieniach, w dziennikach oraz relacjach pisemnych i ustnych. W niektórych przypadkach relacje przetrwały, ale ich autorzy już nie. Ocaleni inicjowali tworzenie archiwów, miejsc pamięci i muzeów, w tym muzeum pamięci Holokaustu w Waszyngtonie United States Holocaust Memorial Museum (USHMM).
Upamiętnienie ofiar
USHMM dokumentuje relacje i losy 6 milionów Żydów zamordowanych w trakcie Holokaustu, a także doświadczenia wielu milionów innych ludzi zamordowanych przez nazistowskie Niemcy oraz ich sojuszników i kolaborantów.
W przypadku tych ofiar, których imiona, nazwiska i losy pozostają nieznane, dokładne określenie liczby ofiar Holokaustu i nazistowskich zbrodni stanowi nieodłączną część upamiętniania ich istnienia.