Nazistowski rasizm: podsumowanie
Rasizm napędzał nazistowską ideologię i politykę. W nazistowskiej wizji świata rywalizujące ze sobą rasy można było sklasyfikować jako rasy niższe i wyższe, a każda z nich walczyła o przetrwanie i dominację. Naziści uważali, że Żydzi nie stanowią grupy religijnej, ale niebezpieczną, nieeuropejską „rasę”. Nazistowski rasizm doprowadził do morderstw na niespotykaną dotąd skalę.
Najważniejsze fakty
-
1
Rasiści wierzą, że wrodzone, odziedziczone cechy biologicznie determinują ludzkie zachowanie. Na początku XX wieku takie poglądy na temat rasy były powszechnie akceptowane w wielu częściach świata. W rzeczywistości rasa nie ma podstaw biologicznych, lecz jest kulturową klasyfikacją grup.
-
2
Zgodnie z nazistowskimi teoriami rasowymi Niemcy i inni Europejczycy mieli nadrzędne cechy fizyczne i psychiczne. Naziści uważali ludy europejskie za „Aryjczyków”, będących potomkami starożytnych Indoeuropejczyków, którzy osiedlili się na całym kontynencie europejskim, a także w Iranie i Indiach.
-
3
Antysemityzm na tle rasowym to uprzedzenia lub nienawiść do Żydów oparte na fałszywych teoriach naukowych. Ten aspekt rasizmu zawsze był nieodłączną cechą nazizmu.
Rasiści to ludzie, którzy wierzą, że wrodzone, odziedziczone cechy biologicznie determinują ludzkie zachowanie.
Doktryna rasizmu głosi, że krew ma wpływ na tożsamość narodowo-etniczną. Według rasistowskich teorii wartość człowieka nie wynika z jego cech indywidualnych, a przynależności do tzw. „rasowego narodu zbiorowego”. Wielu intelektualistów, w tym naukowców, udzieliło rasistowskiemu myśleniu pseudonaukowego wsparcia. Dziewiętnastowieczni myśliciele rasistowscy, tacy jak Houston Stewart Chamberlain, wywarli znaczący wpływ na wielu przedstawicieli pokolenia Adolfa Hitlera.
Rasizm, w tym antysemityzm na tle rasowym (uprzedzenia wobec Żydów lub nienawiść do nich oparta na fałszywych teoriach biologicznych), zawsze był nieodłączną cechą niemieckiego narodowego socjalizmu (nazizmu).
Naziści postrzegali całą historię ludzkości jako historię biologicznie uwarunkowanej walki między ludźmi różnych ras. Uważali, że ruchy polityczne, takie jak marksizm, komunizm, pacyfizm i internacjonalizm, były antynacjonalistyczne i odzwierciedlały niebezpieczny żydowski intelektualizm o podłożu rasowym.
W 1931 r. SS (Schutzstaffel, elitarna policja nazistowskiego państwa) utworzyła Biuro ds. Rasy i Osadnictwa w celu prowadzenia „badań” rasowych i określania przydatności potencjalnych współmałżonków dla członków i członkiń SS. Po dojściu do władzy naziści uchwalili w 1935 r. norymberskie ustawy rasowe, które skodyfikowały rzekomą biologiczną definicję żydowskości.
Nazistowscy rasiści postrzegali osoby chore psychicznie i fizycznie jako te, które miały skazy genetyczne niecharakterystyczne dla tzw. rasy panów, a gdy takie osoby się rozmnażały, miały one stanowić biologiczne zagrożenie dla czystości rasy aryjskiej. Po starannym zaplanowaniu i zebraniu danych w ciągu ostatnich sześciu miesięcy 1939 r. niemieccy lekarze zaczęli mordować niepełnosprawnych rezydentów placówek w całych Niemczech w ramach akcji, którą eufemistycznie nazwali „eutanazją”.
Zgodnie z nazistowskimi teoriami rasowymi Niemcy i inni północni Europejczycy byli „Aryjczykami”, rasą wyższą. Podczas II wojny światowej nazistowscy lekarze bez realnych podstaw naukowych przeprowadzali eksperymenty medyczne mające na celu zidentyfikowanie fizycznych dowodów na wyższość Aryjczyków i podrzędność nie-Aryjczyków. Pomimo zabicia niezliczonej liczby niearyjskich więźniów w trakcie tych eksperymentów naziści nie mogli znaleźć żadnych dowodów na swoje teorie biologicznych różnic rasowych między ludźmi.
Po dojściu do władzy naziści wdrożyli prawa rasowe i przepisy, które pozbawiły praw Żydów, osób czarnoskórych i Romów (zwanych „Cyganami”). Podczas II wojny światowej nazistowscy przywódcy przeprowadzali coś, co nazywali „etnicznym porządkowaniem” w okupowanych wschodnich terytoriach Polski i Związku Radzieckiego. Polityka ta polegała na mordowaniu i unicestwianiu tak zwanych wrogich „ras”. Pociągała również za sobą ludobójstwo europejskich Żydów i eliminację przywódców narodów słowiańskich.
Nazistowski rasizm doprowadził do morderstw na niespotykaną dotąd skalę.