Protokoły mędrców Syjonu: najważniejsze daty
Te kluczowe daty stanowią kronikę Protokołów mędrców Syjonu, najszerzej dystrybuowanej publikacji antysemickiej czasów współczesnych.
Protokoły mające opisywać rzekome tajne spotkania przywódców żydowskich mówią o domniemanym spisku przejęcia przez Żydów władzy nad światem. Spisek i jego przywódcy, tzw. mędrcy Syjonu, nigdy nie istnieli. Mimo że wielokrotnie udowodniono, że Protokoły zawierają fałszywe treści, nadal inspirują one tych, którzy chcą szerzyć nienawiść wobec Żydów.
1864 rok
Francuski satyryk polityczny Maurice Joly pisze Dialog w piekle pomiędzy Machiavellim a Monteskiuszem. W książce tej nigdy nie wspomina o Żydach, jednak większość Protokołów sfabrykowano na podstawie zawartych w niej idei.
1868 rok
Pruski pisarz Hermann Goedsche publikuje powieść Biarritz, w której Dwanaście Plemion Izraela spotyka się potajemnie na praskim cmentarzu żydowskim. Motywy z tej książki również zawarto w spreparowanych Protokołach.
Lata 1897–1899
Mimo że pochodzenie Protokołów pozostaje przedmiotem debaty, zostały one najprawdopodobniej spreparowane na polecenie Piotra Rachowskiego, szefa zagranicznej filii rosyjskiej tajnej policji (Ochrany) w Paryżu.
1903 rok
Skróconą wersję Protokołów publikuje w Petersburgu rosyjska gazeta „Znamya” („Flaga”).
1905 rok
Rosyjski duchowny Sergiej Nilus publikuje Protokoły jako aneks do książki swojego autorstwa pt. Wielkie w małym: nadejście antychrysta i rządy szatana na Ziemi. Do 1917 r. Nilus publikuje w Rosji cztery wydania Protokołów.
1920 rok
W Niemczech publikuje się pierwsze nierosyjskojęzyczne wydanie Protokołów.
1920 rok
Publikacja Protokołów w Polsce, we Francji, w Anglii i Stanach Zjednoczonych. W tych wydaniach winą za rewolucję październikową obciąża się żydowskich spiskowców. Publikacje ostrzegają także przed groźbą rozprzestrzenienia się bolszewizmu na Zachodzie.
1920 rok
Lucien Wolf, brytyjski dziennikarz i dyplomata, zdemaskował Protokoły jako oszustwo i plagiat w The Jewish Bogey and the Forged Protocols of the Learned Elders of Zion (Żydowski straszak i spreparowane Protokoły mędrców Syjonu).
1920 rok
Należąca do producenta samochodów Henry’ego Forda gazeta „Dearborn Independent" publikuje serię artykułów The International Jew (Międzynarodowy Żyd), czyli zamerykanizowaną wersję Protokołów. Publikacja The International Jew zostaje przetłumaczona na kilkanaście języków.
16–18 sierpnia 1921 roku
Dziennikarz Phillip Graves w serii artykułów w londyńskim „Times” demaskuje Protokoły jako plagiat.
1921 rok
Korespondent „New York Herald” Herman Bernstein publikuje The History of a Lie: The Protocols of the Wise Men of Zion (Historia kłamstwa: Protokoły mędrców Syjonu). To pierwszy w Ameryce przypadek zdemaskowania Protokołów jako fałszerstwa.
1923 rok
Nazistowski teoretyk Alfred Rosenberg pisze Protokoły mędrców Syjonu a globalna polityka żydowska. Książka dociera do szerokiego grona odbiorców. Z powodu swojej popularności ma trzy dodruki w ciągu roku.
1924 rok
Benjamin Segel, niemiecki dziennikarz żydowskiego pochodzenia, demaskuje Protokoły jako fałszerstwo. Robi to w publikacji pt. Die Protokolle der Weisen von Zion, kritisch beleuchtet (Protokoły mędrców Syjonu – krytyczne objaśnienie).
1924 rok
Joseph Goebbels, późniejszy nazistowski minister propagandy i oświecenia publicznego, pisze w swoich dziennikach:
„Uważam, że Protokoły mędrców Syjonu są spreparowane. […] [Jednak] wierzę w ich istotę, a nie rzeczowość”.
Lata 1925–1926
W swojej książce Mein Kampf Adolf Hitler pisze:
„Do jakiego stopnia całokształt istnienia tego narodu oparty jest na ciągłych kłamstwach, opisują Protokoły mędrców Syjonu, skrajnie nienawidzone przez Żydów. […] Kiedy książka ta stała się współwłasnością narodu, można już uznać, że groźba ze strony Żydów została przełamana”.
1927 rok
Henry Ford publikuje przeprosiny za druk Protokołów i przyznaje, że są „obrzydliwym fałszerstwem”. Wydaje polecenie spalenia pozostałych kopii The International Jew i nakazuje zagranicznym wydawcom zaprzestania publikacji książki. Te żądania Forda zostają zignorowane.
1933 rok
Dojście nazistów do władzy w Niemczech. Przed wybuchem II wojny światowej partia nazistowska publikuje co najmniej 23 wydania Protokołów.
1935 rok
Sąd w szwajcarskim Bernie orzeka na niekorzyść szwajcarskiej partii nazistowskiej oskarżanej o rozpowszechnianie Protokołów na pronazistowskim wiecu. Walter Meyer, sędzia prowadzący proces, nazywa Protokoły „skrajnym nonsensem”.
1938 rok
Ojciec Charles E. Coughlin, kaznodzieja radiowy z USA, publikuje Protokoły w odcinkach w swojej gazecie „Social Justice”.
1943 rok
Wydanie Protokołów wychodzi w okupowanej przez Niemcy Polsce.
1964 rok
Komisja Sądowa przy Senacie USA publikuje raport zatytułowany The Protocols of the Elders of Zion: A Fabricated „Historic” Document (Protokoły mędrców Syjonu: spreparowany dokument „historyczny"). Na koniec Komisja stwierdza: „Zdaniem podkomisji kolporterzy Protokołów to rozsadnicy uprzedzeń niegodnych Amerykanów, odpowiedzialni za szerzenie nienawiści i niezgody”.
1974 rok
Protokoły wychodzą w Indiach pt. International Conspiracy Against Indians (Międzynarodowy spisek przeciwko Hindusom).
1985 rok
Anglojęzyczne wydanie Protokołów, opublikowane przez Organizację ds. Propagowania Islamu, wychodzi w Iranie.
1988 rok
Artykuł 32 Przymierza Muzułmańskiego Ruchu Oporu (Hamasu) mówi: „Plany syjonistów nie znają granic. Po zajęciu Palestyny chcą zawłaszczyć ziemie od Nilu po Eufrat. Kiedy je przeżują, podbiją kolejne, i tak dalej. Najlepszym dowodem na te słowa jest ich plan opisany w Protokołach mędrców Syjonu”.
1993 rok
Protokoły zostają uznane za fałszerstwo podczas moskiewskiego procesu przeciwko Pamięci, skrajnie nacjonalistycznej organizacji rosyjskiej, która opublikowała je w 1992 r.
2002 rok
Kanał egipskiej telewizji satelitarnej emituje 41-odcinkowy miniserial Jeździec bez konia, który w dużej mierze oparty jest na Protokołach.
2002 rok
Amerykański Senat przyjął uchwałę domagającą się od rządu Egiptu i innych państw arabskich wydania zakazu transmisji w mediach rządowych jakiegokolwiek programu uwiarygadniającego Protokoły.
2003 rok
Al-Manar TV, stacja należąca do organizacji Hezbollah, emituje 30-odcinkowy miniserial Al Shatat (Diaspora). W serialu przedstawiono „światowy rząd żydowski” zgodnie z opisem zawartym w Protokołach.
2003 rok
Wystawa świętych ksiąg religii monoteistycznych w Bibliotece Aleksandryjskiej w Egipcie eksponuje Protokoły obok Tory. Wystawę publicznie potępia UNESCO.
2004 rok
Publikacja Protokołów w Okinawie w Japonii.
2005 rok
Wydanie Protokołów opublikowane w mieście Meksyk sugeruje, że Holokaust zorganizowali Mędrcy Syjonu w zamian za ustanowienie Państwa Izrael.
2005 rok
W wydaniu Protokołów Mędrców Syjonu zatwierdzonym przez ministerstwo informacji Syrii pada twierdzenie, że Mędrcy Syjonu stoją za atakami terrorystycznymi w Stanach Zjednoczonych przeprowadzonymi 11 września 2001 r.
2007 rok
Wyniki wyszukiwania Protokołów w Internecie pojawiają się na kilkuset tysiącach stron internetowych.