گاهشمار پروتکل بزرگان صهیون
این گاهشمار به ثبت وقایع مربوط به "پروتکل بزرگان صهیون"- اثری یهودستیزانه که در دوران مدرن به طرز گسترده ای منتشر و توزیع شده است- می پردازد.در این "پروتکل"- که گفته می شود گزارشی از ملاقات محرمانه رهبران یهودی است- ادعا شده که توطئه ای برای سلطه بر جهان در حال وقوع است. این توطئه و رهبران آن- به اصطلاح بزرگان یهود- هرگز وجود خارجی نداشته اند. اگرچه کذب بودن این کتاب در موقعیت های متعدد به اثبات رسیده است، اما همچنان منبع الهام کسانی است که درصدد نشر و ترویج نفرت از یهودیان هستند.
1864
موریس ژولی- طنزپرداز سیاسی فرانسوی- کتاب "گفتگوی ماکیاولی و مونتسکیو در دوزخ" را نگاشت. اگرچه در کتاب ژولی اشاره ای به یهودیان نمی شود، اما اکثر مطالب "پروتکل" بر اساس ایده های موجود در این کتاب جعل شده است.
1868
نویسنده پروسی هرمان گودشه رمان "بیاریتز" را منتشر ساخت که در آن 12 طایفه اسرائیلی به طور مخفیانه در گورستان یهودیان در پراگ دیدار می کنند. کتاب گودشه- همچون اثر ژولی- حاوی مطالبی است که در جعل "پروتکل" مورد استفاده قرار گرفتند.
1897-1899
اگرچه خاستگاه "پروتکل" همچنان مورد اختلاف نظر است، اما به احتمال قوی به دستور پیوتر راچوفسکی- رئیس شعبه پلیس مخفی روسیه در پاریس- جعل و پرداخته شد.
1903
نسخه ای کوتاه شده از" پروتکل" در یکی از روزنامه های سن پترزبورگ روسیه به نام"زنامیا"(پرچم) به چاپ رسید.
1905
عارف روس، سرگئی نیلوس "پروتکل" را به عنوان ضمیمه ای در کتاب خود، "بزرگان در حقیران: ظهور دجال و حکومت شیطان برزمین" قرار داد. تا 1917، نیلوس چهار چاپ از "پروتکل" را در روسیه منتشر کرد.
1920
نخستین چاپ "پروتکل" به زبان غیر از روسی در آلمان به چاپ رسید.
1920
"پروتکل" در لهستان، فرانسه، انگلستان، و ایالات متحده به چاپ رسید و در آن، گناه انقلاب روسیه بر گردن دسیسه چینان یهودی افکنده شد و نسبت به گسترش بلشویسم به کشورهای غربی هشدار داده شد.
1920
لوسین ولف- دیپلمات و روزنامه نگار بریتانیایی- در اثری به نام "دیو یهود و پروتکل جعلی بزرگان فاضل صهیون"، افشا می کند که "پروتکل" سرقت ادبی جعلی و ریاکارانه است.
1920
روزنامه "دیربورن ایندیپندنت" متعلق به اتومبیل ساز مشهور، هنری فورد، کتاب "یهود بین الملل"- نسخه آمریکایی "پروتکل"- را به چاپ رساند. "یهود بین الملل" به چندین زبان ترجمه شده است.
18-16 اوت 1921
فیلیپ گریوز- روزنامه نگار- در مجموعه مقالاتی در تایمز لندن افشا کرد که "پروتکل" یک سرقت ادبی است.
1921
گزارشگر نیویورک هرالد، هرمان برنستاین کتاب "تاریخ یک دروغ: پروتکل دانایان صهیون" را به چاپ رساند. در این کتاب، جعلی و ریاکارانه بودن "پروتکل" برای نخستین بار نزد مخاطبان آمریکایی افشا شد.
1923
نظریه پرداز نازی، آلفرد رزنبرگ کتاب "پروتکل بزرگان صهیون و سیاست های جهانی یهود" را نوشت. کتاب رزنبرگ مخاطبان گسترده ای یافت و در یک سال به چاپ سوم رسید.
1924
بنیامین زگل- روزنامه نگار یهودی آمریکایی- در اثر خود به نام "پروتکل بزرگان یهود، روشنگری نقادانه" افشا کرد که "پروتکل" اثری جعلی و ریاکارانه است.
1924
یوزف گوبلز که بعدها وزیر تنویر افکار عمومی و تبلیغات نازی ها شد، در یادداشت های خود چنین می نویسد: "به باور من، "پروتکل خردمندان صهیون"، اثری جعلی است...[با این همه] من به حقیقت باطنی- و نه مبنای واقعی- آن اعتقاد دارم."
26-1925
هیتلر در رساله خود به نام "نبرد من" چنین می نویسد: "اینکه تا چه میزان تمامی موجودیت این قوم به دروغی مستمر بستگی دارد، در "پروتکل خردمندان صهیون" نشان داده شده است، اثری که یهودیان بی نهایت از آن متنفرند... زیرا هنگامی که این کتاب در اختیار همه قرار گیرد، تهدید یهود را می توان از میان رفته دانست."
1927
هنری فورد برای چاپ "پروتکل" رسماً عذر خواهی کرد؛ او پذیرفت که مطالب این کتاب "داستان های ساختگی فاحش" هستند. فورد دستور داد تا نسخه های باقیمانده "یهود بین الملل" سوزانده شوند و به ناشران خارجی نیز دستور توقف چاپ این کتاب را صادر کرد. ناشران خارجی دستور العمل فورد را نادیده انگاشتند.
1933
نازی ها در آلمان به قدرت رسیدند. حزب نازی حداقل 23 چاپ از "پروتکل" را پیش از آغاز جنگ جهانی دوم منتشر کرد.
1935
دادگاهی در برن سوئیس علیه حزبی متشکل از نازی های سوئیس به جرم پخش کردن "پروتکل" در تظاهراتی به نفع نازی ها رأی صادر کرد. در این محاکمه، والتر مایر- رئیس دادگاه- "پروتکل" را "مهملات مضحک" خواند.
1938
پدر چارلزای. کافلین- معروف به "کشیش رادیو"- "پروتکل" را به شکل پاورقی در روزنامه خود به نام "عدالت اجتماعی" به چاپ رساند.
1943
نسخه ای از "پروتکل" در لهستان تحت اشغال آلمان منتشر شد.
1964
کمیته قضایی مجلس سنا در ایالات متحده، گزارشی را با عنوان "پروتکل بزرگان صهیون: سند تاریخی جعلی" منتشر کرد. کمیته در پایان چنین نتیجه می گیرد: "این کمیته فرعی، بر این باور است که کسانی که مطالب "پروتکل" را مانند دوره گردان پخش می کنند، با ترویج تعصباتی غیر آمریکایی، نفرت و اختلاف عقیده را میان آمریکاییان منتشر می کنند."
1974
"پروتکل" در هندوستان با عنوان "توطئه بین المللی علیه هندیان" چاپ شد.
1985
نسخه انگلیسی "پروتکل" توسط سازمان تبلیغات اسلامی در ایران به چاپ رسید.
1988
در بند 32 از میثاقِ نهضت مقاومت اسلامی (حماس) چنین آمده است: "نقشه های صهیونیست ها بی حد و مرزند. پس از فلسطین، صهیونیست ها خواهان گسترش(مرزهای خود) از نیل تا فرات هستند. پس از بلعیدن مناطقی که اشغال کرده اند، آنها خواهان گسترشی روزافزون هستند. نقشه آنها در "پروتکل بزرگان صهیون" تجسم می یابد و رفتار کنونی آنها بهترین دلیل برای اثبات گفته های ماست."
1933
"پروتکل" در محاکمه "پامیات"- یک سازمان روسی راست افراطی ناسیونالیست که "پروتکل" را در 1992 به چاپ رسانده بود- جعلی اعلام شد.
2002
تلویزیون ماهواره ای مصر، یک سریال41 قسمتی را با عنوان"سوارکار بی اسب" پخش کرد که عمدتاً بر اساس "پروتکل" ساخته شده بود.
2002
مجلس سنای ایالات متحده قطعنامه ای را تصویب کرد که از دولت مصر و دیگر حکومت های عرب می خواست تا از پخش هر گونه برنامه ای که به "پروتکل" مشروعیت می بخشد در تلویزیون دولتی جلوگیری کنند.
2003
یک سریال 30 قسمتی با نام "الشتات" (آوارگی) در تلویزیون المنارِ حزب الله پخش شد. این سریال، "دولت جهانی یهود" را- آنگونه که در "پروتکل" آمده است- ترسیم می کند.
2003
نمایشگاهی از کتاب های مقدسِ ادیان توحیدی درکتابخانه اسکندریه در مصر، نسخه ای از" پروتکل" را در کنار تورات قرار داد. یونسکو با صدور اعلامیه ای، نمایشگاه کتابخانه اسکندریه را مورد نکوهش قرار داد.
2004
"پروتکل" در اوکیناوا، ژاپن به چاپ رسید.
2005
در نسخه ای از"پروتکل" که در مکزیکو سیتی چاپ شد، چنین آمده است که بزرگان صهیون هولوکاست را در ازای برپایی دولت اسرائیل ترتیب دادند.
2005
در نسخه ای از "پروتکل بزرگان صهیون" که از مجوز وزارت اطلاعات سوریه برخوردار بود، چنین ادعا شده است که11 سپتامبر 2001- حملات تروریستی علیه ایالات متحده- توسط بزرگان صهیون ترتیب داده شده است.
2007
یک جستجوی معمولی در اینترنت برای "پروتکل"، چند صد هزار سایت را در اختیار جستجوگر می گذارد.