Robert Oelbermann
Data urodzenia: 24 kwietnia 1896
Bonn, Niemcy
W 1919 r. Robert i jego brat Karl założyli w okolicy Kolonii grupę młodzieżową Nerother Bund. Tak jak inne niemieckie grupy harcerskie, miała ona na celu ułatwić młodzieży kontakt z naturą poprzez biwakowanie i górskie wędrówki. Te intensywne przyjaźnie między dorastającymi chłopcami przekształcały się czasem w związki homoseksualne, które Nerother Bund akceptował, tak jak robiło wiele innych ówczesnych niemieckich grup młodzieżowych.
1933-39: Wkrótce po przejęciu władzy w 1933 r. naziści rozwiązali wszystkie niezależne grupy młodzieżowe i zalecili ich członkom dołączyć do organizacji Hitlerjugend. Robert odmówił i potajemnie utrzymywał kontakt z Nerother Bund. W 1936 r. został skazany na mocy paragrafu 175 kodeksu karnego, który naziści zmienili według swojego uznania; paragraf ten zakazywał homoseksualizmu. Robert trafił do więzienia wraz z trzynastoma kolegami z Nerother Bund.
1940-41: Robert był jednym z ponad 50 000 mężczyzn skazanych na mocy paragrafu 175 za rządów nazistów. W 1941 r. znajdował się już w obozie koncentracyjnym w Dachau. Jak wielu ludzi skazanych na mocy paragrafu 175, musiał nosić oznaczenie w kształcie różowego trójkąta. Więźniów tych często trzymano w osobnych barakach i traktowano szczególnie brutalnie; spotykał ich też ostracyzm ze strony innych grup więźniów.
Robert zginął w Dachau w 1941 r., w wieku 44 lat. Szczegóły jego śmierci nie są znane.