Savaş öncesi antisemitizm tırmanırken, Hessy'nin ailesi Almanya'dan Fransa, Paris'e kaçtı. Fransa Haziran 1940'ta Alman ordusuna yenildi. Hessy'nin ailesi Güney Fransa'daki “arındırılmış bölge”ye kaçak giriş yaptı. Aile 1941'de Amerika Birleşik Devletler vizesi aldı. Ancak vizenin süresi dolmadan ülkeden ayrılamadılar ve ek süre alamadılar. 1942'de aile Küba vizesi aldı. 1949'da Amerika Birleşik Devletleri'ne göç edene kadar Küba'da yaşadılar.
Amerika'ya göç için vize alacaksanız—ki bunu yapmak kolay değildi—sağlığınızın iyi durumda olduğunu, bu ülkedeki refaha ya da başkasına yük olmayacağınızı, kendi kendinize bakabileceğinizi kanıtlamak zorundaydınız. Bunların hepsini kanıtladıktan sonra bile, Amerikan kıyılarına ulaşmak için 90 gününüz olduğu söylenirdi. Babam zamanın geçtiğini fark ettiğinde, kalan süre içinde ailemizin Amerika Birleşik Devletleri'ne girmesi olanaksızdı. Vize süresinin bitmesine
otuz gün kala, babam Washington'dan sürenin uzatılmasını talep etti. Atlantik'i aşmak zordu. Ticarî uçaklar yoktu o zaman. 1941'deydi sanırım. Okyanusta devriyeler, denizaltılar dolaşmaya başladı. Her neyse, Washington'ın yanıtını bekledik. Sonunda yanıt geldi; “Hayır”. Bize ek süre vermediler. Yani, şunu söyleyebilirim: Bugün burada oturuyor oluşumu Sam Amca'ya borçlu değilim. Babam önüne çıkan her kapıyı açmaya çalıştı. Fransa'daki, Nice'deki bir dizi Latin Amerikan ülkesi konsolosluklarını denedi. Sonunda kendisi dinleyen, para karşılığı Küba vizesi veren Küba Konsolosluğu’na gitti.
We would like to thank Crown Family Philanthropies, Abe and Ida Cooper Foundation, the Claims Conference, EVZ, and BMF for supporting the ongoing work to create content and resources for the Holocaust Encyclopedia. View the list of donor acknowledgement.
