Η Gerda μεγάλωσε σε μια θρησκευόμενη οικογένεια στη μικρή κωμόπολη Άνσμπαχ της Γερμανίας, όπου ο πατέρας της ήταν ο Εβραίος χασάπης. Πήγαινε σε γερμανικά σχολεία έως το 1936 και αργότερα μετακόμισε στο Βερολίνο για να παρακολουθήσει μαθήματα σε εβραϊκό σχολείο. Επέστρεψε στη γενέτειρά της μετά τη Νύχτα των Κρυστάλλων το Νοέμβριο του 1938. Διέταξαν την οικογένειά της να μετακομίσει στο Μόναχο και, τον Ιούλιο του 1939, ο πατέρας της έφυγε για την Αγγλία και, μετά, για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Δεν κατάφερε να φέρει και την υπόλοιπη οικογένειά του. Το 1939, η Gerda μετακόμισε στο Βερολίνο το 1939 για να σπουδάσει νοσηλευτική. Εργαζόταν στο εβραϊκό νοσοκομείο εκεί για δύο χρόνια. Η μητέρα της απελάθηκε στη Ρίγα της Λετονίας και η αδερφή της, νοσοκόμα και αυτή, μεταφέρθηκε στο Άουσβιτς. Καμία τους δεν επέζησε από τον πόλεμο. Το 1943, η Gerda εστάλη στο γκέτο του Τερεζίενσταντ όπου συνέχισε να εργάζεται ως νοσοκόμα. Το Φεβρουάριο του 1945, έφυγε με ένα τραίνο για την Ελβετία και τον Απρίλιο του 1946 επανενώθηκε με τον πατέρα της στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Λοιπόν, έφυγε το '39 και τον ξαναείδα το '40… το '46, τον Απρίλιο του '46, και ήταν πολύ περίεργο. Ήρθα με πλοίο και έφτασα, νομίζω κατά τη διάρκεια του Περάσματος, στις διακοπές του Πεσάχ (εβραϊκό Πάσχα). Ο πατέρας μου εξακολουθούσε να είναι πολύ θρήσκος. Ήρθε στη Βοστόνη να με παραλάβει. Έφτασα στο λιμάνι της Βοστόνης και δεν μπορούσε να ταξιδέψει έως το πλοίο για να με παραλάβει. Έστειλε κάποιον άλλο, ο οποίος με πήγε στο διαμέρισμα που έμενε και τον ξαναείδα. Και πίστευα ότι θα έβλεπε έναν ηλικιωμένο άντρα γιατί είχα περάσει τόσα πολλά. Είχα ζήσει έξι ζωές, βλέπετε, για μένα ήταν σαν είχαν περάσει εκατό χρόνια. Και πίστευα ότι θα ήταν ένας γέρος, διαλυμένος άνθρωπος, γεμάτος θλίψη, λύπη και τύψεις. Αλλά δεν ήταν έτσι. Με χαιρέτησε ένας νέος, όμορφος, με σκούρα μαλλιά, ευθυτενής άντρας στα καλύτερά του. Ήταν 50 ετών. Και αυτό… Έπρεπε να συντονίσω την εσωτερική και την εξωτερική όρασή μου και αυτό που πραγματικά έβλεπα. Μου πήρε λίγο καιρό. Μας πήρε λίγο χρόνο να αισθανθούμε άνετα μεταξύ μας. Πρέπει να το παραδεχτώ. Πρέπει να το παραδεχτώ.
We would like to thank Crown Family Philanthropies and the Abe and Ida Cooper Foundation for supporting the ongoing work to create content and resources for the Holocaust Encyclopedia. View the list of all donors.