گردا هاس از دیدار مجدد پدرش در ایالات متحده می‌گوید

اجازه بدهید ببینم، او در سال ۳۹ ما را ترک کرد و من او را دوباره در سال ۴۰...۴۶... در آوریل سال ۴۶ دوباره دیدم. خیلی عجیب بود. من با قایق آمدم و رسیدم ... فکر می‌کنم هنگام عید پسح (فطیر) بود- هنگام تعطیلات عید پسح رسیدم. پدرم هنوز خیلی مذهبی بود. او به دنبال من به بوستن آمد. من وارد بندر بوستن شدم اما او نتوانسته بود برای بردن من به قایق بیاید و شخص دیگری را فرستاده بود. او من را به آپارتمانی که او در آن اقامت داشت برد و من مجدداً پدرم را دیدم. فکر می‌کردم پیرمردی را خواهم دید، چون بلاهای زیادی سرم آمده بود. ملاحظه می‌کنید، شش سال آزگار از زندگی من گذشته بود و از نظر من مثل این بود که صد سال طول کشیده است. فکر می‌کردم که با پیرمردی شکسته، پر از غم و اندوه و آکنده از ندامت روبرو می‌شوم. اما اینطور نبود. مردی جوان، زیبا، با موهای مشکی و قامتی کشیده در اوایل ۵۰ سالگی‌ با من رو به رو شد. من... باید تصویر ذهنی خود را با آنچه در واقعیت می‌دیدم وفق می‌دادم و این به زمان نیاز داشت.... مدتی طول کشید تا من و او توانستیم در کنار یکدیگر احساس آرامش کنیم. من... من باید این را می‌پذیرفتم. باید می‌پذیرفتم.