زنان در هولوکاست (خلاصه مقاله)
حکومت نازی ها اغلب زنان- چه یهودی و چه غیر یهودی- را در معرض شکنجه های بی رحمانه ای قرار می دادند که گاه فقط ویژه قربانیان زن بود. اردوگاه های اختصاصی و مناطقی معین در اردوگاه های کار اجباری مخصوص زندانیان زن در نظر گرفته شده بود. نیروهای اس اس در ماه مه 1939 بزرگترین اردوگاه کار اجباری ویژه زنان به نام راونسبروک را افتتاح کردند. زمانی که سربازان روس این اردوگاه را در سال 1945 آزاد ساختند، بیش از 100000 زن زندانی در آنجا بودند. زنان باردار و مادران یهودی که دارای فرزندان کوچک بودند به مراکز کشتار فرستاده می شدند؛ آنها اغلب در زمره اولین گروه هایی بودند که مأموران اردوگاه به اتاق های گاز می بردند. در اردوگاه ها و محله های یهودی نشین، زنان بطور اخص در معرض ضرب و شتم و تجاوز جنسی قرار می گرفتند. زنان باردار یهودی اغلب سعی می کردند بارداری خود را مخفی کنند تا وادار به سقط جنین نشوند. پزشکان آلمانی از زنان یهودی و کولی به عنوان سوژه آزمایش های عقیم سازی استفاده می کردند.
زنان- بویژه فعالان در جنبش های جوانان سوسیالیست، کمونیست و صهیونیست- نقشی مهم در جنبش های گوناگون مقاومت ایفا می کردند. بسیاری از زنان به جنگل های شرق لهستان و اتحاد جماهیر شوروی می گریختند و در واحدهای مسلح پارتیزانی خدمت می کردند. برخی از زنان رهبران یا اعضای سازمان های مقاومت در گتوها بودند. دیگران در اردوگاه های کار اجباری به مقاومت می پرداختند. پنج زن یهودی زندانی طی شورشی در مرکز کشتار آشویتس- برکناو در اکتبر 1944، برای منفجر کردن یکی از اتاق های گاز که منجر به کشته شدن افراد اس اس شد باروت تهیه کردند. طی دوران هولوکاست، میلیونها زن شکنجه و کشته شدند. اما در نهایت، آنچه آنها را آماج حمله نازی ها قرار می داد، طبقه بندی آنها بر اساس سلسله مراتب نژادی تعیین شده از سوی نازی ها یا گرایش های مذهبی و سیاسی آنها بود، نه جنسیتشان.