بازی های المپیک تابستانی 1936 در برلین برگزار شد. آدولف هیتلر هنگام میزبانی این بازی ها، به مدت دو هفته برنامه های گسترش قلمرو اراضی و سیاست های یهودستیزانه خود را پنهان کرد. او برای تحت تأثیر قرار دادن شمار زیادی از مسافران خارجی که برای تماشای بازی ها آمده بودند، به مدت کوتاهی اجازه داد که فعالیت های ضدیهودی (از جمله برداشتن علامت هایی که طبق آن ورود یهودیان به مکان های عمومی ممنوع می شد) کاهش یابد. این بازی ها موفقیت تبلیغاتی چشمگیری برای نازی ها در بر داشت، چرا که به تماشاگران خارجی تصویری صلح طلبانه و اهل مدارا از آلمان ارائه می داد. این قطعه فیلم که از مراسم افتتاحیه گرفته شده، ورزشکاران آمریکایی، انگلیسی و فرانسوی را در حال ورود به استادیوم نشان می دهد. هیتلر ریاست مراسم افتتاحیه بازی ها را به عهده داشت.
برلین زنگ بزرگترین نمایش ورزشی دنیا را به صدا درمی آورد؛ عظمت نمایش جاه و جلال و شکوه آلمان با مراسم تاجگذاری برابری می کند. اما امروز، تقدیرهای سیاسی به فراموشی سپرده می شوند، آنگاه که مشعل فروزان المپیک در دست دوندگان امدادی از سفر 1000 مایلی اش از آتن- محل نخستین المپیاد حدود 3000 سال پیش- به مقصد خود، یعنی محراب استادیوم می رسد و سپس به استادیوم اصلی برده می شود، جایی که جمعیتی 110000 نفری با شادی از ورود رژه رسمی به سردمداری میزبان شماره یک آن، صدراعظم هیتلر استقبال می کنند. او مکث می کند تا گلی را به رسم هدیه در میان غریو طنین انداز جمعیت بپذیرد. در رژه رسمی که به دنبال آن می آید، پرچمدار آمریکا در رأس تیم با صلابت عمو سام- 379 ورزشکار نیرومند- با غرور عبور می کند؛ نمایشی که شایسته ادای احترام المپیک است. و در اینجا زنانی هستند که تکیه گاه ما به شمار می روند. بریتانیای کبیر امسال تیم ورزشکاران آورنده مدال طلا را فرستاده است. فرانسه نیز اینجاست تا از مقام بالای خود در سوارکاری، شمشیربازی و کشتی دفاع کند. در کل، 53 کشور در حال ورود به میدان هستند.
We would like to thank Crown Family Philanthropies, Abe and Ida Cooper Foundation, the Claims Conference, EVZ, and BMF for supporting the ongoing work to create content and resources for the Holocaust Encyclopedia. View the list of donor acknowledgement.
