ایتزیک روزنبلات Itzik Rosenblat

ایتزیک که ایزاک نیز نامیده می‌شد، یکی از سه پسر یک خانواده‌ی یهودی ایدیش زبان بود. وقتی ایتزیک پسری کوچک بود، خانواده‌اش به شهر رادوم نقل مکان کردند. ایتزیک در سن ۱۱ سالگی مدرسه را ترک کرد تا به عنوان خیاط زنانه کارآموزی کند. او پس از کارآموزی نزد چند خیاط در شهرهای رادوم و ورشو، به مدرسه بازگشت تا گواهینامه‌ی خیاطی کسب کند.

۱۹۳۳-۳۹: در سال ۱۹۳۸، بعد از ۱۳ سال رابطه‌ی نزدیک با تاوبه فیشمن- دختر اولین کارفرمایم- و با وجود مخالفت شدید خانواده‌اش، با او ازدواج کردم. ما در شهر رادوم زندگی می‌کردیم و در آپارتمانمانی که در خیابان ژرومسکیگو، شماره ۴۹ قرار داشت، مغازه‌ی خودم را باز کردم. در ژوئیه ۱۹۳۹، ما صاحب یک پسر شدیم که نامش را مکس گذاشتیم. در سپتامبر آن سال، آلمان به لهستان حمله کرد و در روز هشتم همان ماه، شهر ما را اشغال کرد. آلمانی‌ها به زور همه‌ی یهودیان را از شهر بیرون کردند. فقط لباس‌هایی که به تن داشتیم برایمان باقی مانده بود.

۱۹۴۰-۴۴: "شورای یهودیان رادوم" کلبه‌ای در اختیار من گذاشتند که کمی بعد در یک گتوی یهودی قرار گرفت. من برای آلمانی‌ها لباس می‌دوختم و آنها در عوض به من غذا می‌دادند. در سال ۱۹۴۲، آلمانی‌ها، من و بقیه‌ی خیاط‌های ماهر را مأمور به کار در فروشگاه نیروهای اس‌اس کردند. در یکی از شب‌های ماه اوت، سربازان آلمانی وارد گتو شدند، مردم را تیرباران و برخی را تبعید کردند. من سعی کردم خانواده‌ام را در مغازه مخفی کنم، اما آلمانی‌ها همسر و فرزندم را به زور از من جدا کردند. مرا انتخاب کردند تا برای بیگاری در گتو بمانم.

دو سال بعد، ایتزیک از طریق آشویتس به اردوگاه فایهینگن تبعید شد، و در ۵ آوریل ۱۹۴۵ به دست سربازان فرانسوی آزاد شد. او در سال ۱۹۵۰ به ایالات متحده مهاجرت کرد.