کرت کلاین از برخی از مشکلاتی که مهاجرت از آلمان با آن مواجه بود می‌گوید

بیش از پیش آشکار شده بود که یهودیان اگر می توانستند جایی را پیدا کنند که آنها را بپذیرد، باید آلمان را ترک می کردند. اما کشورهای زیادی حاضر به پذیرش آنان نبودند. این کار چندان ساده نبود، بویژه برای جوانان... به جوانان گفته می شد که کشور را ترک کنند، چون آنها مسلماً در آلمان آینده ای نداشتند. و به این ترتیب ما هم به همین نتیجه رسیدیم. از آنجایی که چند خویشاوند در ایالات متحده داشتیم، طبیعتاً تصمیم گرفتیم به آنجا برویم. من آدم خوش شانسی بودم و وقتی به گذشته نگاه می کنم، می بینم که همین کار زندگی ام را نجات داد. خواهرم که از من بزرگتر است، در آن زمان در آلمان آموزش پرستاری می دید، اما او هم به این نتیجه رسید که زمان ترک کردن آن کشور فرا رسیده و کسی هم در ایالات متحده ضامن او شد و به همین خاطر، او یک سال زودتر از من به اینجا آمد. اگر او اینجا نبود، من نمی توانستم از آنجا بیرون بیایم، چون او توانست سراغ افراد برود و از آنها تقاضای مدارکی را بکند که آن روزها لازم بود- یعنی یک اظهارنامه حمایت مالی. به این شکل او این کار را برایم انجام داد، و پیش از سال 1937 من هم توانستم آلمان را ترک کنم و به شهر بوفالو بیایم که در آن زمان خواهرم و چند خویشاوند دیگرمان از جمله، خاله، دایی و دخترشان در آنجا زندگی می کردند. وقتی به بوفالو آمدم، چند سال اول را در خانه آنها ماندم.