میسو (مایکل) وُگل از کوره‌های آدم‌سوزی در آشویتس - برکناو می‌گوید

اما خود اردوگاه واقعاً و حقیقتاً یک کارخانه‌ی مرگ بود. برکناو چهار کوره جسدسوزی و دو اتاق گاز داشت، دو تا... دو تا کوره جسدسوزی در یک طرف جاده، دو اتاق گاز و دو کوره جسدسوزی در طرف دیگر جاده. خطوط راه آهن مستقیم به داخل... تا نزدیک کوره‌ها می‌رفت. تمام اردوگاه می‌توانستند آن را ببینند. نه فقط دود بلکه شعله‌ها را هم می‌توانستیم ببینیم-- می توانستیم شعله‌هایی را که از دودکش بیرون می‌آمد ببینیم و خب، البته، وقتی آدمهایی که فقط اسکلتی از آنها باقی مانده بود را می‌سوزاندند، فقط دود از آنها بلند می‌شد. اما وقتی آدم‌های چاق را می‌سوزاندند که هنوز در بدنشان چربی وجود داشت، شعله هم دیده می‌شد.