Γρηγόριος Wohlfahrt

Ο Γρηγόριος γεννήθηκε σε ένα χωριό σε μια περιοχή της Αυστρίας γνωστή με το όνομα Καρίνθια. Κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, υπηρέτησε στον Αυστρο-Ουγγαρέζικο στρατό και τραυματίστηκε. Αν και μεγάλωσε ως καθολικός, ο Γρηγόριος και η γυναίκα του έγιναν μάρτυρες του Ιεχωβά στο τέλος της δεκαετίας του 1920. Ο Γρηγόριος συντηρούσε τη γυναίκα του και τα τρια παιδιά του δουλεύοντας ως γεωργός και λοτόμος.

1933-39: Η κυβέρνηση της Αυστρίας απαγόρευσε την ιεραποστολική δράση των μαρτύρων του Ιεχωβά το 1936. Ο Γρηγόριος κατηγορήθηκε για εμπόριο χωρίς άδεια και προσωρινά φυλακίστηκε. Όταν η Γερμανία προσάρτησε την Αυστρία το 1938, ο Γρηγόριος οδήγησε την ενορία του σε αποχή από το δημοψήφισμα αρνούμενος την ένωση Γερμανίας και Αυστρίας. Λόγω της στάσης του εναντίον των Ναζί, ο δήμαρχος της πόλης του διέταξε τη σύλληψή του την 1η Σεπτεμβρίου του 1939. Στάλθηκε στο Βερολίνο για να δικαστεί από το στρατοδικείο επειδή ήταν αντίθετος με τη στρατιωτική θητεία. Καταδικάστηκε σε θάνατο. Στις 7 Δεκεμβρίου του 1939, εκτελέστηκε στη γκιλοτίνα στη φυλακή Ploetzensee του Βερολίνου.

1940-45: Κατά τη διάρκεια του πολέμου, ολόκληρη η οικογένειά του συνελήφθη επειδή αρνήθηκε να συνεργαστεί με τους Γερμανούς. Δύο από τους γιούς του δολοφονήθηκαν: ένας αποκεφαλίστηκε στη φυλακή Ploetzensee του Βερολίνου, όπου ο Γρηγόριος αποκεφαλίστηκε το 1939. Ο άλλος γιός του τουφεκίστηκε. Ο πρωτότοκος γιός του, ο Φρανς, αρνήθηκε να κάνει τη στρατιωτική θητεία του και καταδικάστηκε σε πέντε χρόνια καταναγκαστικά έργα σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στη Γερμανία. Εκτός από τους δύο γιούς του, και άλλα μέλη της ενορίας του των μαρτύρων του Ιεχωβά καταδιώχθηκαν από τους Γερμανούς.