
پروتکلهای بزرگان صهیون: تاریخهای مهم
"پروتکلهای بزرگان صهیون" تأثیرگذارترین نوشتار یهودستیز دوران مدرن است. در زیر فهرستی از مهمترین تاریخهای مربوط به انتشار و توزیع آن آورده شده است.
"پروتکلهای بزرگان صهیون" پرتیراژترین نوشتار یهودستیز دوران مدرن است. این نوشتار، برپایهی نظریههای توطئهی بیاساس دربارهی ادعای تلاش یهودیان برای سلطه بر جهان شکل گرفته است.
"پروتکلها" ادعا میکند که سندی است محرمانه و مکتوب از جلسات گروهی موسوم به " بزرگان عالم صهیون". این صورتجلسات کاملاً جعلیاند. چنین جلسهای هرگز برگزار نشده و رهبران ادعایی آن، یعنی "بزرگان صهیون"، هرگز وجود نداشتهاند.
پروتکلها برای نخستین بار در سال ۱۹۰۳ در امپراتوری روسیه منتشر شد. از دههی ۱۹۲۰ به بعد، روزنامهنگاران، دادگاهها و دولتهای سراسر جهان آن را بهعنوان دروغی آشکار افشا شده کردهاند. با این حال، این نوشتار همچنان به زبانهای مختلف و در کشورهای گوناگون، از جمله ایالات متحده آمریکا، منتشر میشود. امروزه، پروتکلها در قالب کتاب، برنامههای تلویزیونی، اینترنت، و شبکههای اجتماعی در حال انتشار است.
تاریخهای زیر نشان میدهند که چگونه این ابزار قدرتمند تبلیغات یهودستیزانه، در گذر زمان گسترش یافته است.
آوريل ۱۹۰۳
در جریان یکی از قتلعامهای یهودستیزانهی خشونتبار در شهر کیشیناو، عاملان این حملات مرگبار، بارها نام پاول کروشوان ( Pavel Krushevan) را فریاد میزدند. کروشوان نویسندهای سرشناس و از یهودستیزان بیرحم بود. سرانجام در سال ۱۹۰۳، روزنامهای متعلق به کروشوان اولین نسخه از "پروتکلهای بزرگان صهیون" را منتشر کرد.
پاییز ۱۹۰۳
نسخهای سریالی از پروتکلهای برزگان صهیون برای نخستین بار در سنت پترزبورگ روسیه منتشر شد. این متن در صفحات روزنامهای به نام زنامیه (Znamya) به معنای "بیرق" به چاپ رسید.
۱۹۰۵
سرگئی نیلوس، عارف و نویسندهی پرکار روس، پروتکلها را بهعنوان ضمیمهای بر کتاب خود با عنوان "بزرگ در کوچک: ظهور دجال و حکومت شیطان بر زمین" گنجاند. نیلوس در این کتاب، یهودیان را بهعنوان عوامل نیروهای شیطانی که در پی نابودی جهان هستند، معرفی کرد.
۱۹۱۷
در بحبوحهی انقلاب مردمی در ماه مارس، تزار روسیه از سلطنت کنارهگیری کرد و دولت موقت روسیه تشکیل شد. در پاییز همان سال، حزب بلشویک (که بعدها به حزب کمونیست تغییر نام یافت) قدرت را از دولت موقت به دست گرفت. برخی از مخالفان انقلاب، ایدههای مندرج در پروتکلها را تکرار کرده و یهودیان را مسئول گسترش کمونیسم در روسیه معرفی کردند.
۱۹۱۸-۱۹۲۱
در جریان جنگ داخلی روسیه، ارتشهای ضد کمونیست اقدام به انتشار پروتکلها و دیگر متون تبلیغاتی یهودستیزانه کردند. این تبلیغات منجر به قتلعامهای (پوگرومهای) گسترده علیه یهودیان شد به ویژه در اوکراین که در پی آن دهها هزار یهودی به قتل رسیدند.
۱۹۱۹
مهاجران ضد کمونیستی که پس از انقلاب روسیه به اروپا گریختند، پروتکلها را با خود به همراه بردند.
نخستین نسخهی غیر روسی پروتکلها در آلمان منتشر شد. یک دهه بعد، در سال ۱۹۲۹، حزب نازی حق چاپ این نسخه را به دست آورد. تا سال ۱۹۳۸، انتشارات حزب نازی، پروتکلها را ۲۲ منتشر کرد.
۱۹۲۰
پروتکلها در فرانسه، انگلستان، ایالات متحده و ژاپن منتشر شد. این نسخهها، انقلاب روسیه در سال ۱۹۱۷ را به عنوان بخشی از توطئهی یهودی به تصویر کشید و همچنین به غرب در مورد گسترش کمونیسم یا بلشویسم هشدار داد.
۱۹۲۰
لوسیان ولف، روزنامهنگار و دیپلمات بریتانیایی، کتاب "ترس از یهود و پروتکلهای جعلی بزرگان خردمند صهیون" را منتشر کرد. در این کتاب، ولف پروتکلها را بهعنوان یک جعل معرفی نمود و شواهدی ارائه داد که یک رمان آلمانی، بیاریتز (۱۸۶۸)، حاوی ایدههایی است که در ساختن پروتکلها مورد استفاده قرار گرفته است.
۱۹۲۰
روزنامهی دیربورن ایندیپندنت، که متعلق به خودروساز (آمریکایی) هنری فورد بود، مجموعهای ۹۱ قسمتی از مقالاتی را بر اساس پروتکلها منتشر کرد. نسخهی کتابی این مقالات با عنوان یهود بینالملل به دستکم ۱۶ زبان ترجمه شد.
<img class="image-embed embedded-narrative" src="/narrative/9315/thumb" alt="هرمان برنستاین، خبرنگار روزنامه نیویورک هرالد، "پروتکل" را "دروغی بیرحمانه و وحشتناک" می نامد که "به منظور هتک حرمت کل قوم یهود" data-narrative-stem-id="9315" data-narrative-slug="exposing-the-protocols-of-the-elders-of-zion-as-a-lie" data-narrative-type-name="photo" data-narrative-type-id="43" data-narrative-langcode="" data-narrative-width="half" />
۱۹۲۱ اوت
روزنامهی تایمز (لندن) فاش کرد که پروتکلها تا حد زیادی برگرفته از یک طنز سیاسی فرانسوی با عنوان "گفتگو در دوزخ بین ماکیاولی و مونتسکیو" (۱۸۶۴) اثر موریس ژولی است. در این اثر هیچ اشارهای به یهودیان نشده است. روزنامهی تایمز ،پروتکلها را "جعل ناشیانه"خواند و جعلی بودن آنرا اعلام کرد.
۱۹۲۱
پروتکلها در ایتالیا، سوئد، و نروژ منتشر شد.
هرمان برنشتاین، خبرنگار نیویورک هرالد، کتاب «تاریخ یک دروغ: پروتکلهای حکیمان(بزرگان) صهیون» را منتشر کرد. این نخستین باری بود که جعلی بودن پروتکلها برای مخاطبان آمریکایی افشا شد.
۱۹۲۳
آلفرد روزنبرگ، یکی از متفکران برجستهی نازی کتاب "پروتکلهای بزرگان صهیون و سیاست جهانی یهودی" را منتشر کرد. تلاشهای روزنبرگ، موجب شد برخی از رهبران حزب نازی، از جمله آدولف هیتلر، با پروتکلها آشنا شوند.
۱۹۲۳
پروتکلها در لهستان منتشر شد.
۱۹۲۴
بنیامین سیگل، روزنامهنگار یهودی آلمانی، کتابی را با عنوان Die Protokolle der Weisen von Zion, kritisch beleuchtet (پروتکلهای بزرگان صهیون، نقدی بر آن) منتشر کرد که در آن، ماهیت جعلی بودن پروتکلها را بیش از پیش آشکار کرد.
۱۹۲۴
یوزف گوبلز در خاطرات خود به پروتکلها اشاره کرده و مینویسد:
"من معتقدم که پروتکلهای بزرگان صهیون جعلی است. . . . [با این حال،] "من به حقیقت ذاتی، نه حقیقت واقعی، پروتکلها اعتقاد دارم."
گوبلز در سال ۱۹۳۳ به سِمَت وزیر تبلیغات و روشنگری عمومی نازی منصوب شد.
۱۹۲۵
آدولف هیتلر، کتاب زندگینامهاش، Mein Kampf (نبرد من)، را منتشر کرد. در این کتاب، او با استفاده از پروتکلها، نظریهها و تئوریهای توطئهی یهودستیزانه خود را تقویت کرد.
۱۹۲۵
کتاب پروتکلها در دمشق، سوریه، مرکز فرهنگ و ملیگرایی در خاورمیانه، منتشر شد. این کتاب، نخستین ترجمهی عربی پروتکلها بود که بهطور گستردهای منتشر میشد.
۱۹۲۷
هنری فورد بهدلیل انتشار کتاب یهود بینالملل عذرخواهی عمومی کرد. فورد دستور داد که نسخههای باقیمانده از این کتاب از بازار جمعآوری شوند. او همچنین از ناشران خارجی خواست که انتشار این کتاب را متوقف کنند. با این حال، آنها به درخواست او توجهی نکردند.
۱۹۲۹
حزب نازی، حق چاپ نسخهی آلمانی سال ۱۹۱۹ پروتکلها را به دست آورد.
۱۹۳۳
آدولف هیتلر بهعنوان صدراعظم آلمان منصوب شد و مسیر را برای برپایی دیکتاتوری نازی هموار کرد. تبلیغات نازی نقش کلیدی در ترویج پیامهای یهودستیزانهی حزب داشت و به بیشتر کردن آزار و شکنجه و در نهایت نسلکشی یهودیان اروپا کمک کرد. یولیوس اشترایشر، ناشر روزنامهی یهودستیز دِر اشتورمر، مقالاتی را منتشر کرد که به تبلیغ پروتکلها میپرداختند.
۱۹۳۴
در آفریقای جنوبی، جنبش ملیگرای سوسیالیستی نژادپرست (گروهی نازی معروف به پیراهن خاکستریها) بهدلیل توزیع متنی مشابه پروتکلها مورد پیگرد قانونی قرار گرفت و جریمه شد. یکی از دادگاههای عالی آفریقای جنوبی در حکمی اعلام کرد که پروتکلها جعلی است.
۱۹۳۵
یک دادگاه در سوئیس در سال ۱۹۳۵، علیه جبههی ملی سوئیس (گروهی نازی) به دلیل توزیع نسخهی آلمانی زبان پروتکلها در یک تظاهرات عمومی، حکم صادر کرد. قاضی دادگاه، پروتکلها را "مزخرفات مضحک" نامید. این حکم، نتیجهی شکایتی بود که در سال ۱۹۳۳ توسط دو سازمان یهودی در برن سوئیس مطرح شده بود.
۱۹۳۸
تا سال ۱۹۳۸، انتشارات حزب نازی، فرانز اهر فرلاگ(Franz Eher Verla) پروتکلها را ۲۲ بار در آلمان منتشر کرده بود.
در ایالات متحده، پدر چارلز ای.کافلین، که یک کشیش کاتولیک در منطقهی مترو دیترویت بود، پروتکلها را در روزنامهی خود، عدالت اجتماعی، بهصورت سریالی منتشر کرد. سخنرانیهای رادیویی وی در دههی ۱۹۳۰، میلیونها شنونده داشت.
۱۹۴۳
در طول جنگ جهانی دوم، مقامات آلمان نسخههایی از پروتکلها و دیگر متون یهودستیزانهای را که دروغهایی دربارهی توطئههای یهودیان را ترویج میدادند را در کشورهای اشغال شدهای مانند فرانسه، بلژیک، و لهستان منتشر کردند. همچنین پروتکلها، به زبانهای روسی، اوکراینی و بلاروسی منتشر شدند.
۱۹۴۳
مفتی اورشلیم، حاج امین الحسینی، در پخشهای رادیویی به زبان عربی که از ایستگاههای رادیویی برلین پخش میشد، مضامین پروتکلها را تکرار میکرد. وی مدعی بود که "اسناد سری صهیونیستی" در اختیار دارد که تأکید میکند یهودیان قصد نابودی اماکن مقدس اسلامی در فلسطین تحت کنترل بریتانیا را دارند.
۱۹۶۴
یک کمیتهی قضایی سنا در ایالات متحده آمریکا گزارشی منتشرکرد که در آن، پروتکلها را "یک تقلب شیطانی" خواند و آنها را "هذیان" نامید. این گزارش همچنین تأکید کرد که کتاب مذکور برمبنای همان تکنیک تبلیغاتی "دروغ بزرگ"که هیتلر نیز از آن بهره میبرد طراحی شده است.
۱۹۷۴
پروتکلها با عنوان توطئهی بینالمللی علیه هندوها در هند منتشر شد.
۱۹۸۵
نسخهی انگلیسی زبان پروتکلها در ایران منتشر شد. ناشر آن سازمان تبلیغات اسلامی بود.
۱۹۸۸
سازمان تروریستی حماس اساسنامهی خود را منتشر کرد. مادهی ۳۲ آن با استناد به پروتکلها خواستار نابودی مردم یهود و دولت اسرائیل شد.
۱۹۹۳
یک دادگاه در روسیه، پروتکلها را جعلی اعلام کرد و حکم داد که انتشار آن یک اقدام یهودستیزانه است.
۲۰۰۰
حکومت ایران نسخهی فارسی پروتکلها را منتشر کرد.
۲۰۰۲
یک شبکهی تلویزیونی خصوصی در مصر سوارکار بیاسب را پخش کرد. این مجموعهی تلویزیونی ۴۱ قسمتی ،تا حد زیادی بر اساس پروتکلها ساخته شده بود.
۲۰۰۲
سنای ایالات متحده آمریکا قطعنامهای را در خصوص استفاده از پروتکلها در خارج از کشور تصویب کرد. این قطعنامه از دولت مصر و سایر کشورهای عربی خواست که از پخش برنامههای تلویزیونهای دولتی که به پروتکلها مشروعیت میبخشند جلوگیری کنند.
۲۰۰۳
مجموعه تلویزیونی ۳۰ قسمتی الشّتات (پراکندگی) از شبکهی المنار وابسته به حزبالله لبنان پخش شد. این مجموعه روایت پروتکلها از"حکومت جهانی یهود" را به تصویر کشید.
۲۰۰۳
در نمایشگاهی از کتابهای مقدس در کتابخانهی اسکندریه مصر، نسخهای از پروتکلها در کنار تورات قرار داده شد. تورات مقدسترین متن دینی یهودیان است که شامل پنج کتاب اول کتاب مقدس میشود. یونسکو بهطور رسمی این نمایشگاه را محکوم کرد.
۲۰۰۴
شبکه تلویزیونی العالم، شبکهی فارسیزبان ایران، مجموعه مستندی را پخش کرد که از پروتکلها الهام گرفته بود. این مستند، مدعیست که یهودیان کنترل هالیوود را در دست دارند. این مجموعه، همچنین وقوع هولوکاست را انکار کرد.
۲۰۰۴
نسخهای از پروتکلها در اوکیناوا، ژاپن منتشر شد.
۲۰۰۵

نسخهای از پروتکلها در مکزیکوسیتی منتشر شد. این نسخه مدعیست که توطئهگران یهودی، هولوکاست را به عنوان ابزاری برای زمینهسازی تأسیس دولت اسرائیل طرحریزی کردهاند.
۲۰۰۵
نسخهای از پروتکلها با مجوز وزارت اطلاعات سوریه منتشر شد که در آن ادعا شده است "بزرگان صهیون" حملات تروریستی ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ علیه ایالات متحده آمریکا را هماهنگ کردهاند.
۲۰۱۲
محمود احمدینژاد، رئیسجمهور وقت ایران (از سال ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۳)، در سخنان خود از مضامین پروتکلها استفاده کرد. او مدعی شد که یهودیان جنگهای جهانی اول و دوم را برنامهریزی کردهاند و همچنین کنترل دولت ایالات متحده آمریکا را در دست دارند.
۲۰۲۰
از پروتکلها برای ترویج ادعای نادرست و یهودستیزانه مبنی بر مسئولیت یهودیان در شیوع همهگیری کووید-۱۹ استفاده شد.
۲۰۲۴
گزارش منتشر شده توسط وزارت امور خارجه ایالات متحده آمریکا نشان میدهد پروتکلها همچنان تأثیر قابل توجهی در روسیه، سرزمین منشأ خود، دارد. این گزارش تأکید میکند که پروتکلها جعلی است و با هدف دامنزدن به نفرت علیه یهودیان نگاشته شده است.