واحدهای سیار کشتار آلمانی طی جنگ جهانی دوم در مناطق تحت اشغال آلمان در اروپای شرقی فعالیت داشتند. این قطعه فیلم کمیاب، یک واحد سیار کشتار را در حال قتل عام دسته جمعی در لییپایا (Liepaja) در لتونی نشان می دهد. این فیلم –به رغم دستورات- توسط یک سرباز آلمانی گرفته شده بود. پیش از جنگ، جمعیت یهودی ساکن در لییپایا بیش از 7 هزار نفر بود. جوخه های سیار کشتار آلمانی تقریباً تمام جمعیت یهودی این شهر را تیرباران کردند. هنگامی که ارتش شوروی این شهر را در 1945 آزاد ساختند، فقط 20 تا 30 یهودی در آن باقی مانده بودند.
برجسته سازیارتش آلمان در سپتامبر 1939، کراکوف واقع در لهستان را اشغال کرد. در مارس 1941، آلمان ها دستور ایجاد يک محله يهودی نشين در کراکوف را صادر کردند. در اين قطعه فيلم، يهوديان لهستانی وادار به رفتن به محله يهودی نشين کراکوف می شوند. آنها بازوبندهای مخصوصی پوشيده اند که در آن زمان برای تشخيص و شناسايی جمعيت يهودی از ساير سکنه شهر مورد استفاده قرار می گرفت. تا اواخر سال 1941، حدود 18000 يهودی در محله يهودی نشين کراکوف زندانی شدند.
برجسته سازیارتش آلمان، شهر لودز در لهستان را در سپتامبر 1939 اشغال کرد. از اوايل فوريه 1940، يهوديان ساکن لودز وادار شدند به منطقه ای که به عنوان محله يهودی نشينی تعیین شده بود، نقل مکان کنند. راه های ورود و خروج به اين محله در 30 آوريل 1940 مسدود شد. در اين قطعه فيلم آلمانی، زمستان در محله يهودی نشين لودز به تصویر کشیده شده است. در زمستان دشواری های موجود در محله های يهودی نشین به وخامت می گرایید و ذخیره های اندک غذا و سوخت کاهش می یافت.
برجسته سازیبه منظور جلوگیری از ورود یهودیان به خیابان هایی كه خارج از محله یهودی نشین بودند، بخش های آن محله از طریق یک پل به یکدیگر متصل شده بود. قبل از مسدود کردن محله یهودی نشین، در راه های ورودی و خروجی معدود آن پست های بازرسی قرار داده بودند. در ماه های نخست احداث محله، زندگی در آنجا عادی به نظر می رسید، اما خیلی زود كمبود غذا و مسكن مناسب تلفات زیادی به بار آورد.
برجسته سازیبه محض ورود به اردوگاه آشویتس، قربانیان وادار به تحویل تمام وسایل خود می شدند. وسایل زندانیان معمولاً بسته بندی شده و برای توزیع میان شهروندان آلمانی یا استفاده در صنایع آلمان به آن کشور فرستاده می شد. اردوگاه آشویتس در ژانویه 1945 آزاد شد. این قطعه فیلم نظامی شوروی، شهروندان و سربازان شوروی را نشان می دهد که در حال زیر و رو کردن وسایل افراد تبعید شده به اردوگاه مرگ آشویتس هستند.
برجسته سازیاردوگاه کار اجباری داخائو، در شمال غربی مونیخ در آلمان، اولین اردوگاه رسمی بود که توسط نازی ها در 1933 دایر شد. حدود دوازده سال بعد، در 29 آوریل 1945، نیروهای مسلح ایالات متحده این اردوگاه را آزاد کردند. در آن زمان حدود 30 هزار زندانی گرسنه در اردوگاه بودند. در اینجا، سربازان ارتش هفتم ایالات متحده از شرایط اردوگاه مدرک تهیه می کنند. آنها همچنین از افراد غیرنظامی آلمانی می خواهند تا از اردوگاه دیدن کرده و جنایات سبعانه نازی ها را از نزدیک مشاهده کنند.
برجسته سازیاوا یوستين دستيار دکتر روبرت ريتر-"متخصص" رايش سوم در زمینه کولی ها-بود. او در مورد این کودکان کولی به عنوان بخشی از رساله اش پیرامون ویژگی های نژادی کولی ها تحقیق می کرد. این کودکان در سن ژوزفلیگ - یکی از خانه های کودکان کاتولیک واقع در مولفینگن، آلمان - اقامت داشتند. یوستين مطالعات خود را اندکی پس از تهیه اين فيلم به پايان رساند. کودکان به اردوگاه آَشويتس-برکناو تبعيد و بیشتر آنها در آنجا کشته شدند.
برجسته سازیاز ژانويه تا اوت 1941، بيمارستان روانپزشکی هادامار به عنوان يکی از مراکز "کشتن از سر ترحم" مورد استفاده قرار می گرفت. در این بيمارستان، پزشکان نازی حدود 10 هزار بيمار آلمانی را با استفاده از گاز کشتند. با وجود اینکه کشتار سازمان یافته با گاز در سپتامبر 1941پایان یافت، قتل بيماران تا پایان جنگ همچنان ادامه یافت. در اين قطعه فيلم، سربازان آمريکایی در حال نظارت بر نبش قبر گورستانی واقع در هادامار هستند و بازجویی از دکتر آدولف والمان و کارل ويليک -- شرکت کنندگان در این کشتارها-- را آغاز می کنند.
برجسته سازی
We would like to thank Crown Family Philanthropies, Abe and Ida Cooper Foundation, the Claims Conference, EVZ, and BMF for supporting the ongoing work to create content and resources for the Holocaust Encyclopedia. View the list of donor acknowledgement.
