برتولت مویس

برتولت تنها فرزند خانواده بود. او در شهر پادربورن در منطقه ای عمدتاً کاتولیک در آلمان غربی بزرگ شد. پادربورن در نزدیکی شهر بادلیپسپرینگه، محل فعالیت تبلیغی عبادت کنندگان فرقه شاهدان یهوه قرار داشت. نازی ها از سال 1933 فعالیت فرقه شاهدان یهوه را غیرقانونی اعلام کردند.

39-1933: وقتی من 4 سال داشتم، والدینم عضو فرقه شاهدان یهوه شدند و من با آنها به جلسات مخفی کتاب مقدس خوانی می رفتم. در سال 1936 به یک مدرسه دولتی رفتم. مادرم در سال 1939 دستگیر و به اردوگاه کار اجباری راونسبروک فرستاده شد. وقتی 9 سال داشتم، پدرم مرا به برلین فرستاد تا با عمویم زندگی کنم، اما سه ماه بعد مجبور شد مرا به مقامات تحویل دهد. پس از آن، پدرم به دلیل امتناع از خدمت در ارتش زندانی شد.

44-1940: آلمانی ها مرا نزد یک زوج بدون فرزند فرستادند که صاحب مزرعه ای کوچک بودند. صبح ها به مدرسه می رفتم و بعد از ظهرها در مزرعه کار می کردم. هر شش ماه یک بار می توانستم نامه ای به پدر یا مادرم بنویسم. اما در سال 1943 از نوشتن نامه به والدینم منع شدم. فقط می توانستم امیدوار باشم و دعا کنم که آنها هنوز زنده باشند. اگرچه با دیگر اعضای شاهدان یهوه ارتباطی نداشتم، اعتقادم به یهوه و آموزه های کتاب مقدس به من کمک کرد تا بر تنهایی و تردیدم غلبه کنم.

برتولت در سال 1945، هنگامی که 15 ساله بود دوباره به والدین خود پیوست. او و خانواده اش از نو به عنوان پیروان شاهدان یهوه زندگی خود را از سر گرفتند. بعدها برتولت به ایالات متحده نقل مکان کرد.