یاکوب فرنکل Jakob Frenkiel

یاکوب یکی از هفت پسر یک خانواده‌ی یهودی متدین بود. آنها در شهر گومبین، واقع در ۵۰ مایلی ورشو زندگی می‌کردند. پدرش کلاهدوز بود. یکی از قدیمی‌ترین کنیسه‌های لهستان که در سال ۱۷۱۰ از چوب ساخته شده بود در گومبین قرار داشت. خانواده‌ی یاکوب نیز مانند اکثر یهودیان این شهر در حوالی این کنیسه زندگی می‌کردند. این خانواده‌ی نه نفره در یک آپارتمان یک اتاقه در طبقه آخر ساختمانی سه طبقه می‌زیستند.

۱۹۳۳-۳۹: در ۱ سپتامبر ۱۹۳۹، درست چند ماه قبل از این که به سن ده سالگی برسم، آلمانی‌ها با لهستان وارد جنگ شدند. بعد از اینکه آلمانی‌ها به شهر ما رسیدند، روی کنیسه و خانه‌های اطراف آن بنزین ریختند و آنها را به آتش کشیدند. هنگامی که کنیسه و خانه‌هایمان می‌سوختند و با خاک یکسان می‌شدند، تمام مردان یهودی را در بازار جمع کردند و نگذاشتند از آنجا خارج شوند. روی خانه ما هم بنزین ریختند، اما آتش به آنجا نرسید.

۱۹۴۰-۴۵: در سن ۱۲ سالگی، مرا با یک دسته از مردان به اردوگاه‌های کار اجباری فرستادند.بیش از یک سال بعد، ما را به آشویتس فرستادند. روز پس از ورودمان، من و برادرم، حَییم را با کودکان و افراد مسن به صف کردند. من از یکی از زندانیان پرسیدم که چه بر سر ما خواهد آمد. او به دودکش‌ها اشاره کرد و گفت: "فردا آن دود از سوختن تو بلند خواهد شد." او گفت که اگر شماره‌ای روی بازویمان خالکوبی کنند، به جای اینکه ما را بکشند، از ما کار می‌کشند. ما مخفیانه خود را به توالت رساندیم، و بعد از در پشتی فرار کردیم و در صف مردانی ایستادیم که خالکوبی می‌شدند.

بعد از گذراندن ۱۷ ماه در آشویتس، یاکوب را مجبور به راهپیمایی به سمت اردوگاه های آلمان کردند. او در آوریل ۱۹۴۵ نزدیک اتریش آزاد شد و در سن ۱۶ سالگی به ایالات متحده مهاجرت کرد.