خانواده‌ی لونت نیز مانند یهودی‌های دیگر در گتوی ورشو محبوس شدند. در ۱۹۴۲، زمانی که آبراهام مخفی شده بود، آلمانی‌ها در یک یورش، مادر و خواهرانش را دستگیر کردند. آنها کشته شدند. او به اردوگاه کار اجباری در همان نزدیکی فرستاده شد، اما فرار کرد و به پدرش در گتو پیوست. در ۱۹۴۳، آنها به مایدانک تبعید شدند و پدر آبراهام آنجا فوت کرد. بعداً آبراهام به اسکاژیسکو، بوخنوالد، اشلیبن، بیزینگن و داخائو فرستاده شد. نیروهای ایالات متحده، آبراهام را هنگامی که آلمانی‌ها، زندانی‌ها را از محل خارج می‌کردند، آزاد کردند.
ما باید می‌رفتیم و از رودخانه‌ی ویستولا آب می‌آوردیم. و این یعنی حدود چهار مایل. ما- من و خواهرم- دو سطل آب می‌گرفتیم و پیاده راه می‌افتادیم. سطل‌های آب را با خود حمل می‌کردیم. وقتی مجبور می‌شدیم از منطقه‌ی لهستانی‌نشین عبور کنیم، بچه‌های لهستانی بیرون می‌آمدند و سطل‌های آب را برمی‌داشتند و خالی می‌کردند و ما مجبور می‌شدیم تمام راه را دوباره برگردیم. و این زمانی بود که آلمانی‌ها شهر را گرفته بودند و اهالی شهر را به حال خود گذاشته شده بودند و همه می‌دانستند که کشورشان از دست رفته است. با این همه، هنوز نفرت وجود داشت! آن لهستانی‌ها یهود‌ستیز بودند. آن هم بدون هیچ دلیل خاصی. آنها فکر می‌کردند كه حال می‌توانند با کمک آلمانی‌ها، كاری را بكنند که همیشه آرزویش را داشتند.
We would like to thank Crown Family Philanthropies, Abe and Ida Cooper Foundation, the Claims Conference, EVZ, and BMF for supporting the ongoing work to create content and resources for the Holocaust Encyclopedia. View the list of donor acknowledgement.
