قوانین نژادی نورنبرگ

”قوانین نژادی نورنبرگ“ چه بودند؟ 

در ۱۵ سپتامبر ۱۹۳۵، رژیم نازی دو قانون جدید را اعلام کرد: 

• قانون شهروندی رایش
• قانون حراست از خون و شرافت آلمانی

این قوانین به‌صورت غیررسمی به‌عنوان ”قوانین نورنبرگ“ یا ”قوانین نژادی نورنبرگ“ شناخته شدند. دلیل نامگذاری این قانون به نام این شهر، اعلام آن برای اولین بار در یکی از رژه‌های حزب نازی که در شهر نورنبرگ آلمان بود. 

چرا نازی‌ها ”قوانین نژادی نورنبرگ“ را تصویب کردند؟ 

نازی‌ها، ”قوانین نورنبرگ“ را به منظور قانونی کردن ایده‌های خود در مورد نژاد، به تصویب رساندند. آنها بنا به یک تئوری دروغین معتقد بودند که دنیا به نژادهای متفاوتی تقسیم می‌شود که به یک اندازه قوی و ارزشمند نیستند. نازی‌ها، آلمانی‌ها را اعضای نژاد به‌اصطلاح برتر ”آریایی“ می‌دانستند. آنها نژاد به‌اصطلاح ”آلمانی آریایی“ را قوی‌ترین و ارزشمندترین نژاد می‌دیدند. 

بنا به عقیده‌ی نازی‌ها، یهودیان، آریایی نبودند. آنها باور داشتند که یهودیان متعلق به نژادی هستند که از دیگر نژادها پست‌تر است. نازی‌ها معتقد بودند که وجود یهودیان در آلمان، تهدیدی برای مردم آلمان است و باید یهودیان را از سایر آلمانی‌ها جدا کنند تا از آلمان محافظت و آن را تقویت کنند. ”قوانین نورنبرگ“ گام مهمی به سوی نیل به این هدف بود. 

”قانون شهروندی رایش“ چه بود؟ 

حزب نازی همیشه وعده می‌داد که اگر به قدرت برسد، تنها آلمانی‌هایی که نژاد خالص دارند اجازه‌ی شهروندی آلمان را خواهند داشت. ”قانون شهروندی رایش“ این وعده را به واقعیت تبدیل کرد. این قانون، شهروند را فردی تعریف می‌کرد که ”دارای خون آلمانی یا منسوب به آن باشد“. این یعنی یهودیان، که به‌عنوان نژادی متفاوت تعریف می‌شدند، نمی‌توانستند شهروندی کامل آلمان را داشته باشند. آنها فاقد هرگونه حقوق سیاسی بودند. 

”قانون حراست از خون و شرافت آلمانی“ چه بود؟ 

”قانون حراست از خون و شرافت آلمانی“، قانونی بود علیه آنجه که نازی‌ها به‌عنوان ترکیب نژادی یا ”ناپاکی نژاد“ (”Rassenschande“) تعریف می‌کردند. این قانون، ازدواج میان نژادهای مختلف و روابط جنسی میان یهودیان و افراد دارای ”خون آلمانی یا منسوبین آن“ را ممنوع کرد. نازی‌ها باور داشتند که چنین روابطی خطرناک است، زیرا منجر به وجود کودکانی با ”نژاد مختلط“ می‌شد. بنا به باور نازی‌ها، این کودکان و فرزندان آنها خلوص نژاد آلمانی را تضعیف می‌کردند.  

بر اساس ”قوانین نورنبرگ“ چه کسی یهودی قلمداد می‌شد؟

بر اساس ”قوانین نورنبرگ“، فردی که دارای سه یا چهار پدربزرگ و مادربزرگ یهودی بود، یهودی قلمداد می‌شد. پدر بزرگ و مادربزرگ در صورتی یهودی تلقی می‌شدند که متعلق به جامعه مذهبی یهودی بودند. در نتیجه، نازی‌ها، یهودی‌ها را بر اساس مذهبشان (یهودیت) تعریف می‌کردند، نه بر اساس ویژگی‌های به اصطلاح نژادی که نازی‌ها به یهودی‌ها نسبت می‌دادند. 

این قوانین همچنین برخی افراد را در آلمان به‌عنوان ”Mischlinge“ (”افرادی با نژاد مختلط“) طبقه‌بندی می‌کرد. بر اساس این قانون، افراد با نژاد مختلط نه آلمانی و نه یهودی بودند. اینها افرادی بودند که یک یا دو پدربزرگ/مادربزرگ یهودی داشتند.

رژیم نازی افراد را ملزم کرده بود که هویت نژادی پدربزرگ/مادربزرگ‌های خود را اثبات کنند. برای این کار، افراد از سوابق مذهبی خود استفاده می‌کردند. این موارد شامل سوابق غسل تعمید، سوابق جامعه‌ی یهودی و سنگ قبرها بود. 

آیا ”قانون نورنبرگ“ در مورد سایر گروه‌ها نیز صدق می‌کرد؟

بله. اگرچه این قانون ابتدا بر یهودیان متمرکز بود، اما دولت نازی تصریح کرد که ”قوانین نورنبرگ“ ”کولی‌ها“، سیاهپوستان و اولاد آنها را نیز در بر می‌گیرد. این افراد نمی‌توانستند شهروند کامل آلمان باشند. همچنین نمی‌توانستند با ”افرادی که خون آلمانی یا وابسته به آن را دارند“ ازدواج یا رابطه جنسی داشته باشند.

پیامدهای ”قوانین نورنبرگ“ چه بود؟ 

”قوانین نورنبرگ“، زندگی روزمره یهودیان آلمان را تغییر داد و یهودیان را از لحاظ قانونی متمایز از همسایگان غیریهودیشان کرد. در سالهای پس از آن، رژیم نازی، قوانین و احکام یهودستیزانه‌ی بیشتر و بیشتری را تصویب کرد. این قوانین جدید، بر تعریف ”یهودی“ بر اساس آنچه در”قوانین نورنبرگ“ مندرج شده بود، تکیه داشت. نمونه‌هایی از این قوانین یا احکام عبارتند از: 

• قانون تغییر نام شخصی و خانوادگی (اوت ۱۹۳۸)
• حکم پاسپورت یهودیان (اکتبر ۱۹۳۸)
• مقررات پلیس درباره‌ی نشانه‌گذاری یهودیان (سپتامبر ۱۹۴۱)

”قوانین نورنبرگ“ گام مهمی در فرآیند محروم‌سازی و جداسازی یهودیان از بدنه‌ی جامعه آلمان توسط رژیم نازی بود. 

تاریخ‌های مهم 

۱۷ اوت ۱۹۳۸
قانون تغییر نام شخصی و خانوادگی 

در ۱۷ اوت ۱۹۳۸، ”قانون تغییر نام شخصی و خانوادگی“، مقررات جدیدی برای نام یهودیان آلمان ایجاد می‌کند. بر اساس این قانون، یهودیان تنها می‌توانند با اسامی خاص یهودی نامگذاری شوند. والدین یهودی که به ‌تازگی صاحب فرزند شدند، باید از فهرست مورد تأیید دولت، ،نامی را انتخاب کنند. همچنین، یهودیانی که نامشان در این فهرست نیست، باید نام کوچک دیگری به نامشان اضافه کنند: ”اسرائیل“ (برای مردان) و ”سارا“ (برای زنان). افراد ملزم هستند که نام‌های جدید خود را به دفاتر دولتی گزارش کنند. همچنین باید از نام کوچک قبلی و جدید خود برای معاملات تجاری استفاده کنند. 

۵ اکتبر ۱۹۳۸
حکم پاسپورت یهودیان

رژیم نازی، گذرنامه‌ی آلمانی همه‌ی یهودیان آلمان را باطل می‌کند. یهودیان آلمان برای آنکه پاسپورت‌هایشان را دوباره معتبر کنند، باید آنها را به اداره‌ی گذرنامه ارسال کنند تا حرف ”J“ روی آنها مهر شود. این فرمان تصریح می‌کند که این امر در مورد گذرنامه‌های کسانی که بر اساس قوانین نورنبرگ یهودیان آلمانی تعریف شده‌اند، اعمال شود.

۱ سپتامبر ۱۹۴۱
دستور پلیس درباره نشانه‌گذاری یهودیان 

از سپتامبر ۱۹۴۱، همه یهودیان در آلمان نازی ملزم هستند که در محیط عمومی، نشان زرد ویژه‌ای بر لباس خود داشته باشند. این نشان باید یک ستاره شش پر زرد رنگ به اندازه کف دست باشد که خطوط مشکی آن، ستاره داوود را نمایان کند. وسط این ستاره باید واژه‌ی ”Jude“ (به آلمانی یعنی ”یهودی“) نوشته شده باشد . هر گاه فرد یهودی در محیط‌های عمومی حاضر می‌شود، این نشان باید به‌وضوح مشاهده شود. یهودیان ملزم هستند که این ستاره زرد را روی لباسشان در سمت چپ سینه بدوزند. این دستور در مورد همه‌ی ”یهودیان آلمان“ (بنا به تعریف ”قوانین نورنبرگ“) که شش ساله و بزرگتر هستند صدق می‌کند. آلمانی‌هایی که به‌عنوان افراد با نژاد مختلط طبقه‌بندی می‌شوند، ملزم به زدن نشان ستاره نیستند.