امانوئل (مانی) مندل

مانی در یک خانواده یهودی متدین در شهر بندری ریگا در لتونی متولد شد. کمی پس از تولد مانی، پدرش پذیرفت به عنوان یکی از چهار رهبر آواز اصلی در بوداپست مشغول کار شود، و خانواده آنها به مجارستان، محل سکونت خود پیش از سال 1933 بازگشتند. پدر مانی در کنیسه معروف خیابان رومباخ مستقر شد. بین دو جنگ جهانی، بوداپست یکی از مراکز مهم یهودیان در اروپا به شمار می رفت.

39-1933: پدر به من اجازه نمی داد دوچرخه داشته باشم، چون فکر می کرد که ممکن است به خاطر یهودی بودنم آن را از من بگیرند. بعد از تصویب قوانین ضد یهودی در سال 1938، یهودیان در مجارستان به شدت مورد اذیت و آزار قرار می گرفتند. پدرم با من تا مدرسه می آمد تا مطمئن شود که خطری مرا تهدید نمی کند. مدرسه من فقط چند خیابان تا خانه فاصله داشت، اما او می ترسید کسی از پشت سر مرا به وسط خیابان هل بدهد. پدرم می گفت چنین چیزهایی قبلاً اتفاق افتاده است.

44-1940: وقتی آلمانی ها در مارس 1944 به بوداپست رسیدند، آنقدر بزرگ شده بودم که بتوانم در محله مان بگردم. مادرم به من می گفت که قرار است ما را تبعید کنند. مطمئن نبودم منظورش چیست، فقط می دانستم که باید آنجا را ترک می کردیم. بیشتر شبیه به ماجراجویی بود، اما مادرم می گفت اوضاع خیلی وخیم است. ما با گروهی از یهودیان بودیم که آلمانی ها آنها را با کامیون مبادله کردند. ما آنجا را با قطار ترک کردیم؛ و شب را بیرون در چادر خوابیدیم. به اردوگاه برگن- بلزن رسیدیم. زمین پر از گل و لای بود و کفش هایم تکه تکه شدند. این یعنی دیگر نمی توانستم این طرف و آن طرف بدوم؛ و دویدن تنها "بازی" ما بود.

پس از جنگ، مانی و مادرش پیش از مهاجرت به فلسطین در سال 1945، چند ماه را در سوئیس گذراندند. او در سال 1949 به ایالات متحده نقل مکان کرد.