ایسرائل سندورف Israel Cendorf

ایسرائل در یک خانواده‌ی مذهبی هسیدی به دنیا آمد که آرزو داشتند او یک عالم مذهبی شود. اما ایسرائل سرکشی کرد و وقتی ۱۶ ساله بود کارآموز یک چاپگر شد. او مدام مطالعه می کرد، با درگیری‌های کارگران عمیقاً همدردی می کرد و خیلی زود شروع به نوشتن آهنگ‌های انقلابی خود نمود. از اولین کتاب شعرش، «دستور کار سرخ»، بگرمی استقبال شد.

۱۹۳۳-۳۹: در سال ۱۹۳۳، سالی که هیتلر صدراعظم آلمان شد، ایسرائل به پاریس مهاجرت نمود. اما شهر درگیر بیکاری بود و مهاجران یهودی در معرض خطر تبعید بودند. ایسرائل برای حمایت از خانواده‌اش، خانه به خانه چوب می‌فروخت. او به نوشتن ادامه داد. او به اتحادیه نویسندگان پیوست و برای خبرگزاری‌های جدید می‌نوشت.

۱۹۴۰-۴۴: آلمان در سال ۱۹۴۰، پاریس را اشغال کرد. ایسرائل به مدت 11 ماه با یک گروه زیرزمینی ضدفاشیست همکاری کرد تا دستگیر شد و به پیتی‌ویِرِز Pithiviers، یک اردوگاه موقت که ۲۰۰۰ یهودی را در خود جای داده بود تبعید شد. او به سازماندهی شبکه زیرزمینی کمک نمود و شب نشینی‌های فرهنگی راه انداخت و به نوشتن ادامه داد. او کلبه به کلبه می‌رفت و برای سایر زندانی‌ها شعر می‌خواند. شعر "دلاوری ما شکست ناپذیر است" شعری بود که به عنوان سرود اردوگاه خوانده می‌شد: "دلاوری ما در بند نیست/ زندگی ما فوق العاده زیباست..." در مه سال ۱۹۴۲ او به آشویتس منتقل شد.

ایسرائل در آشویتس در گذشت. بسیاری از زندانیان پیتی‌ورز، آهنک "دلاوری ما شکست ناپذیر است" را در مسیر اتاق گاز می‌خواندند.