زیگفرید ولفارت Siegfried Wohlfarth

زیگفرید پسر بزرگ خانواده‌ی یهودی مذهبی آلمانی در شهر فرانکفورت بود. آنها دو پسر داشتند وی به محض پایان یافتن تحصیلاتش به عنوان یک حسابدار عمومی قسم‌ خورده در فرانکفورت مشغول به کار شد. در اوقات فراغتش، به عنوان منتقد موسیقی غیر وابسطه کار می کرد. در سال ۱۹۳۲ هنگامی که تعطیلات خود را در جزیره‌ی نوردنی در دریای شمال می گذراند، با زنی جوان به نام هرتا کتز آشنا شد و خیلی سریع عاشق وی شد.

۱۹۳۳-۳۹: نازی‌ها زیگفرید را به دلیل یهودی بودن از شغل دولتی اخراج کردند. وی با وجود مخالفت مادرش، به هرتا پیشنهاد ازدواج داد و او نیز پذیرفت. آنها در ژوئن سال ۱۹۳۳ ازدواج کردند. در سال ۱۹۳۴، آنها کشور را به قصد آمستردام ترک کردند و در آنجا زیگفرید شغلی یافت. هرتا دختری به دنیا آورد و کار دکوراسیون داخلی موفقی را به راه انداخت. درست قبل از شروع جنگ در سال ۱۹۳۹، والدین زیگفرید نیز به آمستردام مهاجرت کردند.

۱۹۴۰-۴۴: در مه سال ۱۹۴۰، آلمانی‌ها هلند را اشغال کردند. دو سال بعد، به خانواده ولفارت دستور داده شد تا نام خود را به ایستگاه قطار گزارش دهند اما آنها پنهان شدند. در سال ۱۹۴۴، آنها از بی‌بی‌سی شنیدند که آلمان، ۲ میلیون یهودی را در اردوگاه‌های مرگ به قتل رسانده و بزرگترین اردوگاه، آشویتس-بیرکنائو بوده است. وقتی هرتا و زیگفرید دستگیر و در ۳ سپتامبر ۱۹۴۴ سوار قطار شدند، زیگفرید نگران وقایعی بدتر از شرایط موجود بود. وی تصمیم گرفت که آلمانی‌ها غیر از جسم آنها به چیزی دیگری دست نیابند بنابراین پول‌های خود را در طول سفر پاره کرد.

زیگفرید به آشویتس و سپس به اردوگاه کار اجباری اشتاف هوف تبعید شد و در ۵ دسامبر ۱۹۴۴ در آنجا فوت کرد.