مارتین اسپت از قتل‌عام یهودیان تارنوف می‌گوید

شب هنگام صدای پای صفوف یهودیان تحت محافظت آلمانی ها را می شنیدیم. این صدا قطع نمی شد. آنها از مقابل خانه ما رد می شدند، چون خانه ما در حومه شهر و نزدیک به قبرستان قرار داشت و آلمانی ها یهودیان را به سمت جنگل پشت... شهر می بردند. و بعدها فهمیدیم که این یهودیان در همان جا تیرباران می شدند. در طول روز من از لای تخته ها به بیرون نگاه می کردم. پدرم می گفت که نباید نگاه کنم... اما من بچه بودم و کنجکاو. سقف خانه مشرف به قبرستان بود و واگن های اجساد... مرتب به آنجا آورده می شد. آلمانی ها گروه هایی از یهودیان را به آنجا می آوردند و آنها مجبور به کندن گودال بودند و اجساد را درون این گودال ها می ریختند... بعد از اینکه یهودیان گودال ها را می کندند، آلمانی ها آنها را هم تیرباران می کردند و با کمک گروه های بعدی که پس از آنها رسیده بودند اجساد آنها را هم درون گودال ها می ریختند و بعد روی اجساد آهک می ریختند... و گروه بعدی روی این گودال ها را می پوشاندند و گودال های دیگری حفر می کردند. آنها حتی [مکث] آنها حتی [مکث] زن های باردار را هم می آوردند ولی برای آنها از گلوله استفاده نمی کردند. از سرنیزه [مکث] استفاده می کردند. صدای جیغ مادرهایی که به زور فرزندانشان را از آغوششان [مکث] بیرون کشیده بودند و صدای جیغ بچه ها هنوز در گوشم است.