لئو اشنایدرمن از ورود به آشویتس، انتخاب شدن و جدایی از خانواده می‌گوید

وقتی به آشویتس رسیدیم دیروقت بود. هنگامی كه وارد شدیم، لحظه ای که درها باز شد، صدای جیغ، پارس سگ ها و همچنین صدای ضرب وشتم... توسط کاپوها-- مأمورانی که برای آنها کار می کردند-- به گوش می رسید. و سپس از قطار پیاده شدیم. و همه چیز خیلی سریع رخ داد: چپ، راست، راست، چپ. مردها را از زنها جدا کردند. کودکان به زور از آغوش مادرانشان بیرون کشیده شدند. افراد مسن را مانند گله حیوانات تعقیب می کردند. با بیماران و معلولین مثل بسته های زباله رفتار می کردند. آنها را با چمدان های شكسته و جعبه ها به کنجی پرتاب می کردند. مادرم به طرف من آمد و دست هایم را گرفت و به من گفت: "لیبل، من دیگر تو را نخواهم دید. مواظب برادرت باش."