نیروی مقاومت در داخل آلمان
برخی از افراد و گروه‌ها، علارغم خطر دستگیری توسط نیروهای پلیس به واسطه‌ی خبرچین‌‌ها، تلاش می‌کردند در برابر نازیسم حتی داخل خود آلمان مقاومت کنند. سوسیالیست‌ها، کمونیست‌ها، اعضای اتحادیه‌های کارگری و بسیاری دیگر، به صورت مخفیانه مطالبی علیه نازی‌ها می‌نوشتند و چاپ و توزیع می‌کردند. بسیاری از این شورشی‌ها، دستگیر و در اردوگاه‌های کار اجباری زندانی می‌شدند.
در طول جنگ، نقشه‌های متعددی برای ترور هیتلر طراحی شد. پس از پیروزی مهم روس‌ها در استالینگراد در اوایل سال ۱۹۴۳، درست زمانی‌که به نظر می‌رسید شرایط به ضرر ارتش آلمان تغییر کرده است، تلاشی جدی برای ترور هیتلر از جانب گروهی از افسران نظامی آلمان طراحی و در سال ۱۹۴۴ اجرا شد. اما هیتلر با جراحات جزئی از انفجار بمب جان سالم به در برد. چهار رهبر این نقشه، بلافاصله تیرباران شدند. بعدها، ۲۰۰ نفر دیگر که به جرم شرکت در این توطئه محکوم شده بودند، اعدام شدند.
از میان آلمانی‌های مخالف با دیکتاتوری هیتلر، تنها تعداد انگشت شماری آشکارا به نسل‌کشی یهودیان توسط نازی‌ها اعتراض می‌کردند. جنبش "رز سفید" در ژوئن ۱۹۴۲ توسط هانس شول، دانشجوی ۲۴ ساله‌ی رشته پزشکی در دانشگاه مونیخ، سوفی خواهر ۲۲ ساله‌اش و کریستوف پروبست ۲۴ ساله شکل گرفت. با آنکه منشأ دقیق نام "رز سفید" نامعلوم است، اما بی تردید می‌توان آن را نماد پاکی و معصومیت در برابر شر دانست. هانس، سوفی و کریستوف از کنار آمدن آلمانی‌های تحصیلکرده با سیاست‌های نازی به خشم آمده بودند. آنها اعلامیه‌های ضد نازی پخش می‌کردند و روی دیوارهای دانشگاه، شعارهایی مانند "آزادی!" و "مرگ بر هیتلر!" می‌نوشتند. در فوریه‌ی ۱۹۴۳، هانس و سوفی شول در حین توزیع اعلامیه دستگیر شدند. چهار روز بعد، آنها به همراه دوستشان کریستوف اعدام شدند. "زنده باد آزادی!" آخرین واژه‌های هانس بود.