Λίγο μετά την απελευθέρωση, παιδιά που επιβίωσαν από το στρατόπεδο του Άουσβιτς εξέρχονται από τους παιδικούς κοιτώνες. Πολωνία, μετά τις 27 Ιανουαρίου 1945.
Πρόσφυγες συσσωρεύονται στην κουπαστή του πλοίου "Josiah Wedgwood", το οποίο έλαβε μέρος στο Aliyah Bet («παράνομη» μετανάστευση) κατά την άφιξή του στο λιμάνι της Χάιφα. Βρετανοί στρατιώτες συνόδευσαν τους επιβάτες στο κέντρο κράτησης Atlit. Παλαιστίνη, 27 Ιουνίου 1946.
Εκπαίδευση μηχανικών αυτοκινήτων στα πλαίσια των προγραμμάτων του ORT (Organization for Rehabilitation through Training – Οργανισμός για την Επανένταξη μέσω Εκπαίδευσης) στο στρατόπεδο υποδοχής προσφύγων του Landsberg. Γερμανία, μετά τον πόλεμο.
Εβραίοι πρόσφυγες σε ένα μάθημα ραπτικής του ORT (Organization for Rehabilitation through Training - Οργανισμός για την Επανένταξη μέσω Εκπαίδευσης). Landsberg, Γερμανία, μεταξύ 1945 και 1947.
Εβραίοι πρόσφυγες, στα πλαίσια του Brihah (τη μαζική έξοδο των Εβραίων από την ανατολική Ευρώπη στο τέλος του πολέμου), σε ένα ασφυκτικά γεμάτο βαγόνι τρένου με προορισμό ένα στρατόπεδο διέλευσης στη ζώνη κατοχής των ΗΠΑ. Γερμανία, 1945 ή 1946.
Μάθημα για νέους μετανάστες στις Ηνωμένες Πολιτείες. Μετά τον πόλεμο.
Το 1945, όταν οι συμμαχικές δυνάμεις εισέβαλαν στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης, ανακάλυψαν σωρούς πτωμάτων, οστών και ανθρώπινης τέφρας – αποδεικτικά στοιχεία μαζικής δολοφονίας. Οι στρατιώτες βρήκαν επίσης χιλιάδες επιζήσαντες, Εβραίους και μη, που υπέφεραν από ασθένειες και υποσιτισμό. Μετά την απελευθέρωση, πολλοί Εβραίοι επιζήσαντες φοβόντουσαν να επιστρέψουν στις ιδιαίτερες πατρίδες τους λόγω του συνεχιζόμενου αντισημιτισμού. Ορισμένοι που επέστρεψαν στον τόπο τους φοβόντουσαν για τη ζωή τους. Έχοντας ελάχιστες δυνατότητες μετανάστευσης, δεκάδες χιλιάδες επιζήσαντες του Ολοκαυτώματος κινήθηκαν δυτικά προς άλλες ευρωπαϊκές περιοχές. Εκεί φιλοξενήθηκαν σε εκατοντάδες καταυλισμούς για μετανάστες και εκτοπισμένα άτομα.
Διάφορες εβραϊκές οργανώσεις δραστηριοποιήθηκαν για την παροχή βοήθειας στα εκτοπισμένα άτομα. Οι πρόσφυγες δημιούργησαν επίσης τις δικές τους οργανώσεις. Στα τέλη του 1944 σχηματίστηκε η Εβραϊκή Ταξιαρχία (Jewish Brigade Group, μια μονάδα του Βρετανικού Στρατού επανδρωμένη με Εβραίους της Παλαιστίνης). Μαζί με άλλους πρώην αντάρτες που είχαν εκτοπιστεί από την κεντρική Ευρώπη, η Εβραϊκή Ταξιαρχία είχε ως στόχο της να διευκολύνει τη μαζική μετανάστευση των Εβραίων από την Ευρώπη στην Παλαιστίνη. Το 1947 οι Βρετανοί ανάγκασαν το πλοίο Exodus 1947, που μετέφερε 4.500 επιζήσαντες του Ολοκαυτώματος και κατευθυνόταν στην Παλαιστίνη, να επιστρέψει στη Γερμανία. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι Βρετανοί έθεταν υπό κράτηση τους Εβραίους πρόσφυγες που δεν γίνονταν δεκτοί στην Παλαιστίνη σε βρετανικά στρατόπεδα κράτησης στην Κύπρο. Μετά τη δημιουργία του το Μάιο του 1948, το Κράτος του Ισραήλ άρχισε να δέχεται ένα μεταναστευτικό κύμα Εβραίων προσφύγων και εκτοπισμένων. Άλλοι Εβραίοι πρόσφυγες από την Ευρώπη μετανάστευσαν ως εκτοπισμένα άτομα ή πρόσφυγες στον Καναδά, την Αυστραλία, τη Νέα Ζηλανδία, τη δυτική Ευρώπη, το Μεξικό και τη Νότιο Αφρική.
Η Leah μεγάλωσε στην Πράγκα, προάστιο της Βαρσοβίας στην Πολωνία. Ήταν μέλος του σιωνιστικού κινήματος της νεολαίας Ha-Shomer ha-Tsa'ir. Η Γερμανία εισέβαλε στην Πολωνία τον Σεπτέμβριο του 1939. Οι Εβραίοι αναγκάστηκαν να ζήσουν στο γκέτο της Βαρσοβίας, το οποίο οι Γερμανοί απέκλεισαν τον Νοέμβριο του 1940. Στο γκέτο, η Leah ζούσε μαζί με μια ομάδα μελών του Ha-Shomer ha-Tsa'ir. Τον Σεπτέμβριο του 1941, η ίδια και άλλα μέλη της ομάδας των νέων δραπέτευσαν από το γκέτο σε ένα αγρόκτημα του Ha-Shomer ha-Tsa'ir στο Zarki, κοντά στην Czestochowa της Πολωνίας. Τον Μάιο του 1942, η Leah έγινε αγγελιαφόρος της αντίστασης χρησιμοποιώντας πλαστά πολωνικά έγγραφα και ταξιδεύοντας μεταξύ του γκέτο της Κρακοβίας και του κοντινού στρατοπέδου Plaszow. Καθώς οι συνθήκες επιδεινώνονταν, δραπέτευσε στο Tarnow, όμως σύντομα αποφάσισε να επιστρέψει στην Κρακοβία. Η Leah παρίστανε επίσης τη μη Εβραία Πολωνέζα στην Czestochowa και τη Βαρσοβία, και ήταν αγγελιαφόρος της Εβραϊκής Εθνικής Επιτροπής και την Εβραϊκής Οργάνωσης Μαχητών (ZOB). Πολέμησε με μια εβραϊκή μονάδα στον Armia Ludowa (Λαϊκό Στρατό), κατά τη διάρκεια της πολωνικής εξέγερσης της Βαρσοβίας το 1944. Η Leah απελευθερώθηκε από τις σοβιετικές δυνάμεις. Μετά τον πόλεμο βοήθησε ανθρώπους να μεταναστεύουν από την Πολωνία και, στη συνέχεια, μετακόμισε στο Ισραήλ προτού εγκατασταθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Το 1942, ο Sam εστάλη σε γκέτο στη γενέτειρά του και του επεβλήθη εργασία σε ένα εργοστάσιο πυρομαχικών. Το 1944 μεταφέρθηκε στο Άουσβιτς και εξαναγκάστηκε σε εργασία σε εργοστάσιο τραίνων. Επέζησε οχτώ ημέρες σε μια πορεία θανάτου μετά την εκκένωση του Άουσβιτς από τους Ναζί. Απελευθερώθηκε από σοβιετικές μονάδες τον Ιανουάριο του 1945. Μετά ζούσε σε ένα στρατόπεδο υποδοχής προσφύγων στη Γερμανία όπου εργαζόταν για τη Διεύθυνση των Ηνωμένων Εθνών για την Αρωγή και την Αποκατάσταση. Το 1947, μετανάστευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες.
H Madeline προερχόταν από οικογένεια της μεσαίας τάξης σε μια περιοχή της Τσεχοσλοβακίας που προσαρτήθηκε από την Ουγγαρία την περίοδο 1938-1939. Ο πατέρας της εργαζόταν εκτός σπιτιού και η μητέρα της ασχολούταν με τα οικιακά. Η Madeline πήγαινε γυμνάσιο. Τον Απρίλιο του 1944, η οικογένειά της εστάλη σε ένα ουγγρικό γκέτο. Η οικογένεια έμεινε στο γκέτο για δύο εβδομάδες πριν μεταφερθεί στο Άουσβιτς. Η Madeline και η μητέρα της χωρίστηκαν από τον πατέρα και τον μεγαλύτερο αδερφό της. Ούτε ο πατέρας της ούτε ο αδερφός της επέζησαν από τον πόλεμο. Μια εβδομάδα μετά την άφιξή τους στο Άουσβιτς, η Madeline και η μητέρα της εστάλησαν για εργασία σε ένα εργοστάσιο πυρομαχικών στο Μπρεσλάου. Ήταν στο δευτερεύον στρατόπεδο Peterswaldau του Γκρος-Ρόζεν για ένα χρόνο, έως την απελευθέρωση από τις σοβιετικές δυνάμεις το Μάιο του 1945. Η Madeline και η μητέρα της έμειναν σε ένα στρατόπεδο υποδοχής προσφύγων στο Μόναχο όσο περίμεναν να αποκτήσουν βίζα για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Έφτασαν στη Νέα Υόρκη το Μάρτιο του 1949.
Η Gerda μεγάλωσε σε μια θρησκευόμενη οικογένεια στη μικρή κωμόπολη Άνσμπαχ της Γερμανίας, όπου ο πατέρας της ήταν ο Εβραίος χασάπης. Πήγαινε σε γερμανικά σχολεία έως το 1936 και αργότερα μετακόμισε στο Βερολίνο για να παρακολουθήσει μαθήματα σε εβραϊκό σχολείο. Επέστρεψε στη γενέτειρά της μετά τη Νύχτα των Κρυστάλλων το Νοέμβριο του 1938. Διέταξαν την οικογένειά της να μετακομίσει στο Μόναχο και, τον Ιούλιο του 1939, ο πατέρας της έφυγε για την Αγγλία και, μετά, για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Δεν κατάφερε να φέρει και την υπόλοιπη οικογένειά του. Το 1939, η Gerda μετακόμισε στο Βερολίνο το 1939 για να σπουδάσει νοσηλευτική. Εργαζόταν στο εβραϊκό νοσοκομείο εκεί για δύο χρόνια. Η μητέρα της απελάθηκε στη Ρίγα της Λετονίας και η αδερφή της, νοσοκόμα και αυτή, μεταφέρθηκε στο Άουσβιτς. Καμία τους δεν επέζησε από τον πόλεμο. Το 1943, η Gerda εστάλη στο γκέτο του Τερεζίενσταντ όπου συνέχισε να εργάζεται ως νοσοκόμα. Το Φεβρουάριο του 1945, έφυγε με ένα τραίνο για την Ελβετία και τον Απρίλιο του 1946 επανενώθηκε με τον πατέρα της στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ο ραβίνος Abraham Klausner ήταν στρατιωτικός εφημέριος του αμερικανικού στρατού. Έφτασε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Νταχάου τον Μάιο του 1945. Τοποθετήθηκε στην 116η νοσοκομειακή μονάδα εκκένωσης και εργάστηκε για περίπου πέντε χρόνια σε στρατόπεδα εκτοπισμένων, βοηθώντας Εβραίους επιζώντες.
Οι Γερμανοί κατέλαβαν την Κρακοβία το 1939. Η οικογένεια του Murray κλείστηκε στο γκέτο της Κρακοβίας μαζί με τον υπόλοιπο εβραϊκό πληθυσμό της πόλης. Το 1942, ο Murray και ο αδελφός μεταφέρθηκαν για καταναγκαστική εργασία στο κοντινό στρατόπεδο Plaszow. Τον Μάιο του 1944, ο αδελφός του μεταφέρθηκε στο Άουσβιτς και ο Murray στάλθηκε στο στρατόπεδο Gross-Rosen στη Γερμανία. Ο Murray μεταφέρθηκε αργότερα στο Bruennlitz, στη Σουδητία, σε καταναγκαστική εργασία για τον Γερμανό βιομήχανο Oskar Schindler. Ο Schindler βοήθησε τους Εβραίους που εργάζονταν για αυτόν να επιβιώσουν στον πόλεμο. Ο Murray απελευθερώθηκε το 1945.
Η οικογένεια του Thomas μετακόμισε στη Ζίλινα το 1938. Καθώς η Φρουρά του Hlinka στη Σλοβακία ενέτεινε την παρενόχληση των Εβραίων, η οικογένειά του αποφάσισε να φύγει. Ο Thomas και η οικογένειά του εισήλθαν εν τέλει στην Πολωνία, αλλά η γερμανική εισβολή το Σεπτέμβριο του 1939 δεν τους επέτρεψε να φύγουν για τη Μεγάλη Βρετανία. Η οικογένεια κατέληξε στο Κίλτσε, όπου τον Απρίλιο του 1941 είχε δημιουργηθεί ένα γκέτο. Όταν το γκέτο του Κίλτσε καταστράφηκε τον Αύγουστο του 1942, ο Thomas και η οικογένειά του απέφυγαν τις απελάσεις στην Τρεμπλίνκα που σημειώθηκαν τον ίδιο μήνα. Αντί αυτού, τους έστειλαν σε ένα στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας. Ο ίδιος και οι γονείς του απελάθηκαν στο Άουσβιτς τον Αύγουστο του 1944. Καθώς τα σοβιετικά στρατεύματα προέλαυναν τον Ιανουάριο του 1945, ο Thomas και άλλοι κρατούμενοι υποχρεώθηκαν σε πορεία θανάτου από το Άουσβιτς. Τον έστειλαν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Σαξενχάουζεν στη Γερμανία. Μετά την απελευθέρωση του Σαξενχάουζεν από τους Σοβιετικούς τον Απρίλιο του 1945, ο Thomas πήγε σε ορφανοτροφείο. Τον εντόπισαν συγγενείς και επανενώθηκε με τη μητέρα του στο Γκέτινγκεν. Το 1951, μετακόμισε στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Η Ruth ήταν τεσσάρων ετών όταν οι Γερμανοί εισέβαλαν στην Πολωνία και κατέλαβαν το Όστροβιτς. Η οικογένειά της μεταφέρθηκε σε γκέτο. Οι Γερμανοί ανέλαβαν τη διεύθυνση του φωτογραφείου του πατέρα της, αν και του επετράπη να συνεχίζει να εργάζεται εκτός του γκέτο. Πριν διαλυθεί το γκέτο, οι γονείς της Ruth έκρυψαν αλλού την αδερφή της και κατάφεραν να βρουν δουλειά σε ένα στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας έξω από το γκέτο. Και η Ruth κρυβόταν, είτε σε κοντινά δάση είτε εντός του στρατοπέδου. Όταν το γκέτο διαλύθηκε, οι γονείς της Ruth χωρίστηκαν. Η Ruth εστάλη σε διάφορα στρατόπεδα συγκέντρωσης πριν απελαθεί τελικά στο Άουσβιτς. Μετά τον πόλεμο, η Ruth ζούσε σε ένα ορφανοτροφείο στην Κρακοβία πριν επανενωθεί με τη μητέρα της.
Η Leah μεγάλωσε στην Πράγκα, προάστιο της Βαρσοβίας στην Πολωνία. Ήταν μέλος του σιωνιστικού κινήματος της νεολαίας Ha-Shomer ha-Tsa'ir. Η Γερμανία εισέβαλε στην Πολωνία τον Σεπτέμβριο του 1939. Οι Εβραίοι αναγκάστηκαν να ζήσουν στο γκέτο της Βαρσοβίας, το οποίο οι Γερμανοί απέκλεισαν τον Νοέμβριο του 1940. Στο γκέτο, η Leah ζούσε μαζί με μια ομάδα μελών του Ha-Shomer ha-Tsa'ir. Τον Σεπτέμβριο του 1941, η ίδια και άλλα μέλη της ομάδας των νέων δραπέτευσαν από το γκέτο σε ένα αγρόκτημα του Ha-Shomer ha-Tsa'ir στο Zarki, κοντά στην Czestochowa της Πολωνίας. Τον Μάιο του 1942, η Leah έγινε αγγελιαφόρος της αντίστασης χρησιμοποιώντας πλαστά πολωνικά έγγραφα και ταξιδεύοντας μεταξύ του γκέτο της Κρακοβίας και του κοντινού στρατοπέδου Plaszow. Καθώς οι συνθήκες επιδεινώνονταν, δραπέτευσε στο Tarnow, όμως σύντομα αποφάσισε να επιστρέψει στην Κρακοβία. Η Leah παρίστανε επίσης τη μη εβραία Πολωνέζα στην Czestochowa και τη Βαρσοβία, και ήταν αγγελιαφόρος της Εβραϊκής Εθνικής Επιτροπής και την Εβραϊκής Οργάνωσης Μαχητών (ZOB). Πολέμησε με μια εβραϊκή μονάδα στον Armia Ludowa (Λαϊκό Στρατό), κατά τη διάρκεια της πολωνικής εξέγερσης της Βαρσοβίας το 1944. Η Leah απελευθερώθηκε από τις σοβιετικές δυνάμεις. Μετά τον πόλεμο βοήθησε ανθρώπους να μεταναστεύουν από την Πολωνία και, στη συνέχεια, μετακόμισε στο Ισραήλ προτού εγκατασταθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Το 1942, ο Sam εστάλη σε γκέτο στη γενέτειρά του και του επεβλήθη εργασία σε ένα εργοστάσιο πυρομαχικών. Το 1944 μεταφέρθηκε στο Άουσβιτς και εξαναγκάστηκε σε εργασία σε εργοστάσιο τραίνων. Επέζησε οχτώ ημέρες σε μια πορεία θανάτου μετά την εκκένωση του Άουσβιτς από τους Ναζί. Απελευθερώθηκε από σοβιετικές μονάδες τον Ιανουάριο του 1945. Μετά ζούσε σε ένα στρατόπεδο υποδοχής προσφύγων στη Γερμανία όπου εργαζόταν για τη Διεύθυνση των Ηνωμένων Εθνών για την Αρωγή και την Αποκατάσταση. Το 1947, μετανάστευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες.
We would like to thank Crown Family Philanthropies, Abe and Ida Cooper Foundation, the Claims Conference, EVZ, and BMF for supporting the ongoing work to create content and resources for the Holocaust Encyclopedia.
View the list of all donors.
